Nakamoto Yuta'yı Üzen Şeyler | yuwin ✓

little note, sorry

merhaba, ben ryujin.

şu an yuta'nın arkadaşları olarak winwin ve yuta'nın buluşmalarını yazdığınızı biliyorum ve araya girmek istemezdim ama bu küçük notu yazmadan içim rahat etmeyecekti. izinsiz bir şekilde listeye madde eklediğim için özür dilerim.

bu listeyi okuyan herkes gibi vante lisesi'nin bir öğrencisiyim ve büyük bir çoğunluk gibi ilişkilerini bilmeme rağmen yuta'yı da, winwin'i de tanımıyorum.

henüz birinci sınıf öğrencisi olduğumdan ben geldiğimde yuta çoktan bu okuldan da, bu şehirden de gitmiști. okulun ilk haftaları yuta'dan kötü haber geldiğinde okul çalkalanmıștı, kendisini sadece anlatılanlar kadarıyla bilmeme rağmen dakikalarca ağladığımı hatırlıyorum. biz birinci sınıfların bildiği kadarıyla şu an osaka'da özel bir hastanede tedavi görüyor. herkesin adına geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum.

arkadaşınızın anısını yaşatmak ve insanları olaylardan haberdar etmek için oluşturduğunuz bu liste, yuta'ya karşı olan büyük sevginizi ve ne kadar ince düşünceli arkadaşlar olduğunuzu gösterir. keşke herkes sizin gibi olabilseydi, keşke herkes sizin gibi arkadaşlık edebilseydi.

fakat yine de, bu liste okulun gazetesinde yayınlandığından beri winwin'in iyi bir durumda olmadığı çok açık görülebilen bir şey. koridorda yürürken birden bire ağlama krizlerine giriyor, yemekhanede durup dururken hıçkırmaya başlıyor. gözaltılarından ve çeşitli yerlerdeki sargılardan bahsetmiyorum bile.

winwin'in kendisine zarar vermesinden korkuyoruz.

winwin, lütfen güçlü ol ve yaptıklarınla sonuna kadar yüzleş. geçirdiğiniz tonla güzel zaman, sayısız gülüș ve masum öpüş var. hatırla, biraz da iyi anıları hatırla. yuta bu halini görseydi çok üzülürdü. lütfen yuta'yı daha fazla üzme ve kendine iyi bak.

yazıyı birkaç gün önce yemekhanede duyduğum birine cevap vererek tamamlamak istiyorum. isim vermeyeceğim ama üst dönemlerden biri yuta'nın en başta olmayacak birini sevmesinin hata olduğunu söylemiști. ben yaşananlarda yuta'nın hiçbir hatasını görmüyorum. çünkü sonuçta aşk, çıkmaz olduğunu bile bile girdiğin, duvarları çiçeklerle kaplı bir sokak değil midir? bazen yolun kasvetli sonunu başından beri görebilirsin ama sona giden yoldaki çiçekler o kadar güzeldir ki unutturur sana bir sonu olduğunu.

yuta'ya geçmiş olsun dileklerimle,

-class 1a,
shin ryujin