Gökyüzü Bizim

2: O Çok Güçlü

=>Kuzey Yıldızları

**Almilla Swan

"Almilla!" arkamdan gelen sesle duraksadım. Bu Ayla'nın sesiydi ve sesi ağlıycak gibi geliyordu. Arkamı döndüğüm gibi boynuma atladı.

Ağlıyor muydu?

Ağlamazdı yaa.

Bence ağlamazdı yani.

O güçlüydü. Fazla güçlü....

İçimden gelen sesleri durdurup tam Ayla'ya ne olduğunu sorucaktım ki bir erkek sesi geldi.

"Ayla!!" Rüzgar ve Cem koşarak yanımıza geldiklerinde Ayla kafasını gömdüğü omzumdan kaldırmıştı.

"Kerem ağlattı dimi seni?" diye sordu Rüzgar hararetle.

"Rüzgar..."

"Biz niye sizin peşinizden geldik ki? Samet ve Mert'le gitsenize." diye kendine kızdı bu sefer.

"Rüzgar...." diye ben girdim araya bu sefer.

"Ne Rüzgar Rüzgar ? Yalan mı?"

"Ayla noldu kardeşim?" diye sordu Cem en sonunda düzgünce. Ayla suçlu suçlu gözlerime bakınca Rüzgar'ın haklı olduğunu anladım.

"Tamam ben cevabımı aldım." diyip arkasını dönüp yürümeye başladı Cem.

"Cem!" diye bir telaş bağırdım arkasından. Rüzgar'da gidecekti ama Ayla'nın kollarının arasına bayılması planlar arasında yokken.

"Ayla!" diye bir çığlık attım. Ayla için korkumdan değilde bir nevi ilk defa onu böyle gördüğüm için korkmuştum aslında. Rüzgar Ayla'yı tam anlamıyla kucağına aldıktan sonra bana emir verdi.

"Ambulansı ara çabuk." dedikten sonra "Cem!" diye Cem'in arkasında bağırdı bu defa. Cem arkasını döndüğünde Ayla'nın bayılmış olduğunu görmüş olacak ki giderken koştuğunu 10 katı hızla geri koştu.

"Noluyo oğlum?" diye bağırdı bir hiddetle "Lan şuraya kadar koştum lan."

"Cem!" diye Rüzgar Cem'i azarlarken ben çoktan ambulansı aramış bulunduğumuz yerin adresini vermiştim. Biz Ayla'nın başında nöbet tutarken, Cem'in telefonu çaldı bu sefer.

"Alo." dedi telefonu açarken telefonun karşısındaki hararetle bir şey anlatıyordu.

"Asya bıraksınlar onu Ayla bayıldı burada!" dedi telefonun öbür tarafındaki ses birden kesildi.

"Evet, parkın bir sokak ilerisindeyiz." dedi Cem konuşurken. "Evet Asya ambulansı çağırdık. Tamam gelin." deyip telefonu kapattı. O telefonu kapattıktan 10 dakika falan sonra koşturarak gelen kan ter içinde kalmış dört kişi göründü. Az sonra koşma sesleri iyice yakınlaştı ve yanımıza geldiler. Hepsi kan ter içinde kalmış, soluk soluğaydılar.

"Noldu?" dedi Mert endişeyle.

"Zaten yanıma koşarak geldi, geldiğinde de kötüydü. Noldu antrenmanda?" diye sordum. Asya anlatmaya başladı.

=> Kutup Yıldızları

**Asya Korkmaz

** Yarım Saat Önce

"Ayla!" diye bir erkek sesi geldi arkamızdan. Ayla arkasına döndüğünde gözlerinde hem korku hem tiksinti hem nefret hem de endişe bir anda belirdi. Sanki yeşil gözlerinin yeşili solmuştu. Kerem Ayla'ya yaklaştıkça Ayla geri geri geldi. İşte o anda anladım Ayla'yı korumam gerektiğini. Ayla'yı arkama alıp Kerem'e karşı konuşmaya başladım.