APTAL ∘|ƚҽxƚιɳɠ|∘

1.2

Bölümü multimedia daki çok sevdiğim şarkı eşliğinde okuyun lütfen.!

Gözyaşlarıma engel olamadan eve doğru hızlı adımlar ile gitmeye çalışıyordum. Ne yapacağım telefonu nasıl geri alacağım hakkında tek bir fikrim yoktu.

Tarık nasıl bir insan biliyordum ve yapacağı şey belliydi.
Beni okula rezil etmeye çalışacaktı. Mesajlarımız aslında küçük düşürücü değildi, hatta bir çok kızın Boran gibi birisinin karşısına çıkmasını istediğini bilmemek elde değil.

Sorun şu ki benim gibi asosyal birinin bu tarz işlere girip böyle mesajlaşacağımı tahmin edemezler.

İlk günden beri Boran ile olan konuşmalarımızı asla silmedim. Çünkü benim için özeldi.

Kapının önüne gelince kardeşimin okuldan gelmesini beklemeye başladım. En azından onun telefonunu kullanabilirdim.

Annem Boran ile konuştuğunda ne olur ne olmaz diye Boran'ın numarasını defterime yazmıştım. Çıkarıp Aykan'ı beklemeye başladım.

Bu şekilde eve çıkarsam annem ne olduğunu sorup duracak ve bize rahat vermeyecekti büyük ihtimalle.

Bahçe kapısından çantası sırtından düşmüş, bol ceketi ile gelen kardeşimi gördüğüme ilk defa bu kadar çok sevindim.

"Aykan gel aşkım buraya, canım kardeşim."

"Tövbe estağfurullah. Ne oldu abla hangi dağdaki kurtlar intihar etti?"

"Dalga geçme bana telefonun lazım, bir işimiz var ama sakın annem babam bilmeyecek tamam mı?"

"Tamam abla sıkıntı yok."

Aykan'ı çekip kaldırıma oturttum. Bende yanına oturdum.

"Ağladın mı sen?"

"Evet."

"Yine o Tarık denen şereften mahrum kalmış, fasulye sırığı mı sıktı canını."

"Evet, telefonumu aldı ve benim içinde biriyle mesajlarım vardı biraz özel. Şimdi ona ulaşmam lazım ama senin telefonundan."

"Annemin görüşmeni yasakladığı kişi mi?"

"Evet ama ablacım kimseye bişey söyleme tamam mı?"

"Ya abla sen bana güvenmiyor musun?"

Doğru, Aykan her ne kadar beni çok yorsa başını hep belaya soksa da o benim en güvendiğim kişiydi bu hayatta.

"Al hadi yaz."

Uzattığı telefonu alıp önce numarayı 'B' şeklinde kaydettim sonra whatsapp'a girip yazmaya başladım.

¦Aykan¦: Boran.

¦B¦: Kimsiniz?

¦Aykan¦: Amelya ben.

¦B¦: Amelya, mesajlarıma görüldü attın. Bu numara kimin?

¦Aykan¦: Kardeşimin. Sana bir şey anlatmam lazım.

¦B¦: Tamam anlat. Neler oluyor?

¦Aykan¦: Bak telefonumu okulda benimle sürekli uğraşan bir çocuk aldı. Mesajlarımızı okudu ve şuan telefonum onda. Buda kardeşimin telefonu.

¦B¦: Niye böyle bir götlük yaptı bu şerefsiz.

¦Aykan¦: Sakin ol, o hep yapar, yani tüm eğitim hayatımı bana zehir etti bu normal bile onun için.

¦B¦: Babana söyle.

¦Aykan¦: Babam burada değil olsada söyleyemem. Katil olmasını istemiyorum.