The Runaway Groom [On-Hold]

7

Its been a week since noong dumating ako dito sa Pinas. May mga nagawa na rin naman ako.

Nakauwi na ako sa bahay para bisitahin sila Mama. Then bumalik din naman lang ako dito sa Manila to visit my friends.

I visited Carla 2 days ago sa condo niya. Nag gate crash kami dun nila Franz HAHAHA.

Naging third wheel ako kina Franz at Vien sa date nila. Sinamahan ko si Carla magpa-parlor at kung ano ano pa.

Kaya eto ako ngayon nakahilata sa kama. Nag-iisip kung anong magandang gawin sa araw na to.

Its already 9:27 in the morning at hindi pa ko nagbi-breakfast so mabuti na atang asikasuhin ko na ang sarili ko para gora na mamaya pagumalis nanaman kami ni Carla.

Inayos ko ang sarili ko at lumabas na ng room ko para bumili ng makakain sa convenience store sa baba.

Nang dumating ako sa store medyo madami yung tao pero carry lang. Kumuha ako ng club sandwich para yun na yung pangagahan ko ngayon. I also picked coffee in can, menudo with rice (yung iniinit na lang sa oven), and then yogurt. Pumila na ako after that.

While browsing my phone, I heard someone calling my name kaya tinignan ko kung sino.

"Kuya Yan! Dito!"

I'm not familliar sa voice niya kaya hindi ko pa rin malaman laman kung sino kaya lumapit sya sa akin. And to my surprise, it's my head admin.

"Kuya Yannnn!" she said.

"Kristine! Hi! Kumusta?"

"Ih dapat ako mangamusta sayo, its been 3 years kuya. Di mo siniseen message ko ha. Pero okay naman ako kuya." sagot niya na may pagtatampo ang boses.

"Okay naman ako kahit di mo na tanungin and I'm sorry, hindi ko pa rin binubuksan ang messenger and facebook account ko. Even my ig." I replied to her.

"Okay lang yun kuya, atleast naa-update parin naman kaming mga fans mo sa twitter mo."

"Kumusta naman ang Yansers?" I asked while placing my food to the counter. Ako na kasi yung susunod sa pila.

"Hmm. Okay naman kuya, though may mga misunderstandings and such na nangyayare. And kuya, we missed you." she replied and gave me a small smile.

"Give me a minute." I said. Magbabayad na kasi ako sa counter.

I payed the bill and I continued talking to her.

"Alam mo, I missed the Fam too. Kaya lang hindi ko pa talaga nabubuksan yung account ko to see the messages on it. But maybe, some of this days I will open it." I aswered.

I bid a good bye after ng ilang minutong kamustahan namin ni Kristine.

Pumunta na ako sa elevator papunta sa unit ko. I pressed the number at naghintay para sumara yung pinto at umakyat na.

I scrolled my feed on twitter and I've seen many greetings of 'welcome back' dahil nakabalik na daw ako.

After a couple of minutes, nagstop na ang elevator sa mismong floor ng unit ko, so I didn't bother na tignan yung makakasalubong paglabas.

And because of that, I bumped in to someone.

"Oh, I'm sorry. Hindi ko po sinasadya." I said.

I didn't get to see his face dahil dire-diretso din siya ng lakad.

"It's okay. Sorry din."

I stopped scrolling my phone because of that.

I looked behind me to see him but I saw the closing elevator door, and I didn't get the chance to see the man's face.