Kayıp Kızın Günlüğü

3.Bölüm

   Hızlıca eve gittim ve Almina'nın odasına girdim. Belki bir şey bulurum ve kimin kaçırdığını öğrenirim umuduyla. Çalışma masasının gizli bir bölmesini buldum orda siyah kilitli bir defter vardı. Defteri oradan çıkardım ve anahtarını aramaya başladım. Kalemliğinin içinden anahtarı bulduğumda vakit kaybetmeden günlüğü açtım ve okuduğum şey ile gözlerim fal taşı gibi açıldı.

    Sevgili günlük
Bunu aileme yani abime söyleyebileceğimden emin değilim ben tehdit ediliyorum. Kimseye söyleyemedim çünkü biri öğrenirse abimi öldürecekler. Beni kaçıracaklarını söylüyorlar. Onlardan korkmuyorum benim tek korkum abime bir şey yapmaları. Ona bir şey olursa ben yaşayamam.

    Gözlerim dolmasına karşılık günlüğü kapattım. Daha fazla okursam krize girebilirdim. Tek ailesi bendim ve onu koruyamamıştım. Hepsi benim suçum. Polise gitmeyeceğim. Bu işi biz çözeceğiz. Artık dayanamıyordum kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Uzun zaman sonra ilk kez ağlıyordum. En son ailem ölünce ağladığımı hatırlıyorum. Almina'nın odasında uyuyacaktım bugün.

   Sabah telefonumun çalmasıyla uyandım. Ege arıyordu.
-Ne var Ege?
-Abi çok önemli bir şey buldum bizim eve gel çeteyle burdayız. Çok önemli.
-Tamam geliyorum kapat.

   Söyleyecekleri şeyi çok merak etmiştim. Hemen motoruma binip yola çıktım. Anahtarımı çıkarıp eve girdim. Hepsi bana bakıyordu.
-Ne var oğlum öküzün trene baktığı gibi bakacağınıza söyleyin.
-Abi biz yeri öğrendik.
Dedi Ege
Çok mutlu olmuştum ama onlarda bir şey vardı.
-Oğlum açıkça konuşsanıza noluyor?
-Abi Almina...
-Noldu lan Almina'ya söylesenize!
Çok sinirliydim Çağrı'nın boğazına yapıştım.
-Abi Almina... Tecavüz edilerek öldürülmüş.
Duyduğum şey karşısında şoka uğramıştım. Çağrı'nın boğazından elimi çekerek yere düştüm yavaşça. Hepsi bana doğru koşarken elimle dur işareti yaptım. Ağlamaya başlamıştım. Benim yüzümden oldu her şey benim yüzümden. Belimdeki silahı çıkartıp kafama doğrulttum. Tam tetiğe basarken elimi biri tuttu ve silahı havaya doğrulttu. Baktığımda Ege'nin yapmış olduğunu gördüm. Ege Almina ve benim kardeşim gibiydi. Çocukluktan beri beraberdik. O da benimle birlikte ağlıyordu yanıma çömelip. Birbirimize sarılarak ağlamaya başladık.

Saat gece 04.17'de ben hala oturmuş Almina'nın günlüğünü okuyordum.

Sevgili günlük(bu arada bu günlüğün kendisinde olan bir şey Almina yazmıyor şepdldpfle)
Okuldaki Rüzgar beni yanına çağırıp bana "Senden hoşlanıyorum" dedi. Ama o benim kardeşim gibiydi onun için kibarca reddettim. Ama onun gözlerine baktığımda o siniri görebiliyordum. Korkmuştum. Tam yanından geçip gidecekken kolumu tutup sürüklemeye başladı. O gece eve geç gelmiştim. Abime yalan söylemek zorunda kalmıştım. Abim hiç bir zaman bilmeyecekti. Rüzgarın beni taciz ettiğini...

Bölümler çok kısa oluyor affedin.
Eğer yapmamı istediğiniz bir olay olursa yazın. Seviyorum sizi ballarım 🖤