𝓜𝓪𝓯𝓲𝓪𝓼 𝓑𝓸𝓼𝓼 𝓫𝓪𝓫𝔂

12#H προκληση των γαριδων.

🌹

Απολαυσα και την τελευταία μου γαρίδα, γλυφοντας και την τελευταία σταγονα απο το δαχτυλο μου και πλεον η ιδεα για εκδίκηση δεν μου φαίνεται τοσο γλυκιά οσο πριν.

"Ελα."

Ειπε ξαφνικα.

Εγω ακομα όμως τον κοιτουσα ξαφνισμενη, μεχρι που με αρπαξε από τον καρπο και με σηκωσε. Εφόσον τα δαχτυλα μου ηταν ακομα γεματα ζωμο, αρπαξα στα γρήγορα μια χαρτοπετσετα, ενω εκεινος με τραβαγε.

Τραβηξα το χερι μου ελαχιστα για να τον σταματησω αλλα τζάμπα κόπος. Οι πελάτες του μαγαζιού που μας ειδαν να σηκωνομαστε ετσι αποτομα έμειναν περίεργος αταραχοι, κοιτωντας μας απλα.

Γιατι να μην μας κοιτανε αλλωστε; Αφου τον τσιμπησε μύγα, λογικό.

Με εσπρωξε στις γυναικιες τουαλέτες, τσεκαροντας πρώτα στα γρηγορα. Μολις τις βρισκει όλες αδειες, εμποδίζει την πορτα με μια ροζ καρεκλα μην τυχών και ανοιξει.

Επειτα γυρίζει ολη του την προσοχη πανω του- ενω τα ματια του έτρωγαν ολο μου το σωμα.

"Τι συνέβη σε αυτο το αγριο, παιχνιδιαρικο βλεμμα στα ματια σου, μικρη μου αλεπου;"

Με ρωταει παιχνιδιαρικα.

"Εγω-"

Λεω και το χαρτί που ειχα παρει για να σκουπισω τα χερια μου, επεσε απο τα τρεμαμενα δαχτυλα μου. Εκεινος αρχισε να κινείται προς το μερος μου.

"Διασκεδαζες στο να με προκαλεις, ετσι δεν ειναι; Στελνοντας ολο το αιμα απο το εγκέφαλο μου προς τα κατω ερεθιζοντας με;"

Χτυπησα αβολα το ποδι μου κατω σταυρώνοντας τα χερια μου κατω απο το στηθος μου- επειτα εκανα ότι η μαμα μου είχε πει κάποτε, για ενα απο τα πολλα ταλέντα που ειχα απο οταν ημουν 2 χρονων. Ειπα ψέματα με σοβαρό και ψυχρο τονο.

"Τι εννοεις τωρα; Εγω ετρωγα απλα το φαγητο μου."

Τι στο καλο φταιω εγω εαν το να τρωω τον αναβει;

"Είτε μία από τις τουαλέτες έχει μπλοκαριστεί άσχημα είτε αυτή η δήλωση είναι ένας σωρός από μαλακίες."

Μου λεει ειρωνικα και οι λέξεις του με χτυπανε σαν σφαίρες. Τα μάτια μου κατεβαίνουν στον καβάλο του, οπου σιγουρα υπάρχει μια «έξαψη» - πολύ μεγάλη σε αυτό.

"Ξερεις ποσο με έχεις καυλωσει;"

Λεει αρπαζοντας το χερι μου, βαζοντας την παλαμη μου πανω απο το καβάλο του.