𝓜𝓪𝓯𝓲𝓪𝓼 𝓑𝓸𝓼𝓼 𝓫𝓪𝓫𝔂

15#Η αληθεια.

🌹

𝒀𝒐𝒖 𝒂𝒓𝒆 𝒕𝒉𝒆 𝒌𝒏𝒊𝒇𝒆 𝑰 𝒕𝒖𝒓𝒏 𝒊𝒏𝒔𝒊𝒅𝒆 𝒎𝒚 𝒔𝒆𝒍𝒇 𝒂𝒏𝒅 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒊𝒕'𝒔 𝒍𝒐𝒗𝒆. 𝑻𝒉𝒂𝒕 𝒎𝒚 𝒅𝒆𝒂𝒓, 𝒊𝒔 𝒍𝒐𝒗𝒆.

-𝑭𝒓𝒂𝒏𝒛 𝑲𝒂𝒇𝒌𝒂

🌹

"Το αφεντικο σε θελει."

Μου λεει ο Noah αλλα δεν εχω καμια ορεξη να τον δω.

"Πες του πως δεν μπορω τωρα."

Λεω και κλεινω το τηλέφωνο στα μούτρα του. Πηγα και ξανα καθισα στο κρεβατι αγκαλιαζοντας τα ποδια μου κλαιγοντας υπερβολικα πολυ και ελεγα κάποιες μικρές προσευχές για την γλυκιά μου.

Μεσα στον πόνο μου δεν ενιωσα πως κάποιος πλησίαζε την πορτα η οποια ανοιξε αποτομα χωρις να χτυπήσει κανοντας με να έρθω στα προθυρα καρδιακής προσβολής.

"Τι εγινε;"

Μου λεει αλλα ειμαι ανικανη να απαντησω.

"Τι συνεβη;"

Λεει και μπαινει μεσα στο δωματιο πλησιαζοντας με.

"Πέθανε η Suzie. "

Του λεω συνεχίζοντας να κλαιω.

"Ποια είναι η Suzie;"

"Ο σκυλος μου."

Του λεω ενω ερχεται και στέκεται απο πάνω μου καθως στο πρόσωπό του εχει ενα περίεργο και έκπληκτο βλεμμα.

"Ο σκυλος σου; Κλαις για εναν σκυλο;"

Ρωταει, σαν να επιβεβαιώσει την κατάσταση, επειδη του φαίνεται τόσο απίθανο.

"Ναι, κλαίω για τον σκύλο μου. Την ειχαμε για δεκατρία χρόνια"

Του λεω σκουπιζοντας καποια δακρυα.

"Ω, υποθέτω ότι μπορείτε να πάρετε ένα άλλο."

Λεει και τον κοιταω με μισο ματι.

"Θα το ελεγες σε κάποιον που μόλις έχασε το παιδί του ή ένα μέλος της οικογένειάς του;"

"Οχι.."

Μου λεει ενω το σκεφτεται για λιγο.

"Ε τοτε μην το λες ουτε σε εμενα. H Suzie ηταν οικογενεια."

Του λεω αναπολοντας κάποιες στιγμες μαζι της. Για λίγο, υπάρχει μια αδέξια σιωπή αλλα επειτα βάζει το χέρι του στο γόνατό μου.

"Λυπάμαι.. "

Μου λεει και τον κοιτάζω, έκπληκτη, διοτι μαλλον αυτός είναι ο τρόπος που με παρηγορεί.