Επίλογος

474 21 0
                                    

Ξύπνησα το πρωί και ήμουν γυμνή... Τι στο καλό; Σκέφτηκα και έπιασα το κεφάλι μου από τον πόνο. Καλά να πάθεις Άννα αφού πίνεις σαν τον βλάκα...
Ωχ όχι! Στο μυαλό τρέχουν όλη η χθεσινή βραδιά... Και εγώ με τον Γιάννη... 
Ναι τα θυμάμαι όλα... Αλλά που είναι;

Σηκώθηκα, ντύθηκα, πλήθηκα και κατέβηκα κάτω μήπως είναι εκεί.
Μπα, θα'χει φύγει. Ουφφφ...
Τέλος πάντων σε λίγες ώρες φεύγω ας ετοιμάσω και τα πράγματα που μου έμειναν αλλά πρώτα ας πάρω την Φανή να δω που είναι... Ααα δεν χρειάστηκε να τη!

<<Έτοιμη για επιστροφή;>> με ρωτάει.

<<Ναι μου έχουν μείνει λίγα πράγματα, εσύ;>>

<<Και εμένα λίγα...>> μου λέει. Και δείχναμε και οι δύο στα χειρότερα μας...

<<Κοίτα αν θες να κάτσεις εδώ δεν υπάρχει κανένα θέμα. Δεν θέλω να τον χάσεις εξαιτίας μου, τώρα που τον βρήκες.>> της λέω και έβαλα τα κλάματα με την τελευταία μου φράση. Η Φανή έρχεται και με αγκαλιάζει.

<<Γλυκιά μου μην ανησυχείς για μένα και τον Πάνο... Εξάλλου δεν θα κάτσει πολύ ακόμα από'δω.>>

Και απλά εγώ άρχισα να κλαίω ακόμα πιο πολύ...

<<Τι έπαθες κοριτσάκι μου;>> με ρωτάει.

<<Τίποτα...>> είπα με το ζόρι και αυτή με κοίταξε με ένα βλέμμα 'καλά πλάκα μας κάνεις'.

<<Θα σου εξηγήσω αργότερα... Όταν φύγουμε από'δω.>> της λέω.

<<Όπως θες... Ποιος σε γύρισε χθες;>> με ρωτάει.

<<Πήρα ταξί.>>

<<Ο Στέφανος;>>

<<Ο Στέφανος ήξερε την Μαρία...>> με διέκοψε αμέσως.

<<Ποια Μαρία;;;>> με ρωτάει κατευθείαν.

<<Την και καλά κοπέλα του Γιάννη.>> της λέω και με κοιτάει μπερδεμένη.

<<Τι εννοείς;>>

<<Θα σου εξηγήσω μετά, όταν φύγουμε. Τέλος πάντων ο Στέφανος με την Μαρία γνωρίζονται από παλιά, δηλαδή είχαν σχέση... Μεγάλος έρωτας...>> της λέω και εχεί μείνει με ανοιχτό στόμα με αποτέλεσμα να αρχίζω να γελάω επιτέλους γιατί νιώθω τόσο απαίσια...

<<Τι; Πως; Γιατί;>> ήταν το μόνο πράγμα που μπορούσε να πει και με έκανε να γελάσω ακόμα πιο πολύ!

<<Εεε τώρα μεγάλη ιστορία θα σου πω άλλη φορά γιατί πρέπει να μαζέψουμε τα πράγματα που μας έμειναν.>> της λέω και σηκωνόμαστε να μαζέψουμε αυτά που μας έμειναν. Σε μισή ώρα περίπου θα έρθουν τα παίδια που ήταν χθες στο κλαμπ να μας χαιρετήσουν. Ελπίζω να έρθει και αυτός να τον χαζέψω για μια τελευταία φορά... Αν και δεν θα είναι καλό μετά το χθεσινό αλλά θέλω να τον δω πολύ!

Οι τοίχοι ανάμεσα μας.Место, где живут истории. Откройте их для себя