Dead To Loser ➳ Vmin Texting

1.7

Tenefüs zili çaldığında uyuşukça yerimden kalktım. Uykum vardı ama uyuyamıyordum. Rüya görmekten nefret ediyordum.

Lavaboya girip aynada yüzüme baktığımda gözlerimin altındaki koyu halkalar beni karşıladı. Dağılmış saçlarım ve kurumuş dudaklarım artık isyan ediyorlardı. Dilimle dudaklarımı yalayıp ıslattığım sırada lavaboya bir çocuk girmişti.

Çocuğu umursamadan lavabodan çıkacakken yine kulağımda yankılanan çığlıklarla sendeleyip elimle duvara tutundum. Başım yine ağrımaya başladığında çığlıklar artmıştı.

Elimi kulağıma götürüp yere çöktüm. Çığlıklar hiç susmazken yerimde derin nefesler alarak sakinleşmeye çalışıyordum. Ağrıdan dolayı gözlerimi sımsıkı yumdum. Okulda bari beni rahat bıraksaydı.

"Kes şunu!"

Dişlerimin arasından fısıldadım. Sürekli çığlık atıyordu. Durmuyordu. Ne yapsam durmuyordu.

"Taehyung."

Omzuma dokunan elle irkilerek yanıma baktım. Bu sırada çığlık sesi azalmıştı.

"İyi misin?"

Bu rehber öğretmenimizdi. Hastalığımı biliyordu bu yüzden birşey olsa ilk yanıma gelen o oluyordu.

"İyi miyim?"

Rehbercinin gözleri üzüntüyle bana bakarken gözlerim lavabonun önüne doluşmuş öğrencilere takıldı. Bazıları aralarında fısıldaşarak beni izliyorlardı. Eğlenceli miydi bari? İzlemek hoşlarına gidiyordu sanırım.

"Seni hastaneye götürmemi ister misin?"

Derin nefes alıp gözlerimi öğrencilerden çekecekken gözlerim Park Jimin'in gözleriyle buluştu. Park Jimin merak ve endişe barındıran gözleriyle bana bakıyordu.

Gözlerimi ondan çektim ve rehberlikçiye çevirdim. Başımı yavaşça iki yana salladığımda kolumda olan eliyle kolumu okşadı.

"Revirde dinlenmek ister misin?"

Gözlerim yine Jimin'e gittiğinde onun birilerine birşeyler sorduğunu gördüm.

"Evet, lütfen gidelim buradan."

Rehberlikçi hızla kafasını sallayıp kolumdan tutarak beni yavaşça ayağa kaldırdığında oluşan baş ağrımla yüzümü buruşturdum.

Rehberlikçiyle beraber lavabonun çıkışına ilerlediğimizde herkes çekilerek bize yol verdi.

"Taehyung."

En sevdiğim hoca olan matematik hocası koşarak yanıma geldi.

"İyi misin?"

Endişeyle yüzüme baktığında gözlerim doldu. Bu hoca bana her zaman babalık yapmıştı. Benim olmayan babam gibiydi.

"Değilim."

Gözümden bir yaş aktığında matematik hocası kollarını hızla bana doladı. Kafamı göğsüne yaslayıp sessiz sessiz ağlamaya başladım.

"Yoruldum artık."

Çatlak çıkan sesimle mırıldandığımda matematik hocası eliyle saçlarımı okşadı.

"Geçecek Taehyung."

Kafamı iki yana salladım. Geçmeyecekti. Asla geçmeyecekti.

"Hadi Taehyung."

Rehber hocası beni matematikçiden ayırıp revire doğru götürdü.

"Sen burada uzan ben sana sıcak içecek alacağım."

Kafamı salladığımda rehber hocası revirden çıkmıştı. Revirdeki yatağa uzandım.

Hastalığım daha da ilerlemişti. Belki artık okula gelemeyebilirdim. Belki odadan çıkamazdım bile.

Gözümden bir yaş akıp yanağımdan süzüldüğünde kapı çalınarak yavaşça açıldı. Gelenler sınıf arkadaşlarımdı. Arkadaşım oldukları doğru değildi. Sadece sınıfımdakilerdi.

"Taehyung."

Sınıf başkanı öne doğru birkaç adım atıp bana yaklaştı.

"İyi misin?"

Niye herkes bu soruyu soruyordu? İyi olmadığım belli olmuyor muydu?

"İyiyim."

Yalan söylemekte iyi olduğumu söylemiştim.

Sınıfımdaki öğrencilerin yüzleri asıldığında sınıf başkanı elini omzuma koydu.

"Biz yanındayız tamam mı?"

Değillerdi. Olamazlardı da.

"Peki."

Hepsi teker teker odadan çıktığında gözüm pembe saçlı çocukta takıldı.

"Üzgünüm."

Park Jimin odama gelmişti. Onunla aynı sınıfta bile değildik, neden gelmişti ki?

Birşey demediğimde bir süre yüzüme baktı.

"Neyin var bilmiyorum ama umarım geçer. Asla vaz geçme."

Gözlerim bir süre yüzünde dolandıktan sonra başımı yavaşça salladım.

"Vaz geçemem."

Jimin'de kafasını sallayıp arkasını döndü ve revirden çıktı. Beni tanımasına gerek yoktu bana bu iki kelimeyi söylemesi yeterdi.

Gözlerimi huzurla kapattım. Umarım rüya görmezdim. Rüyalardan nefret ediyordum çünkü. Bilincim yavaş yavaş kapanırken kapının açılma sesi kulağıma ilişti ama gözlerimi aralayıp kim olduğuna bakamadım.

Bölüm sonu~~
Zavallı Taehyung ya :((
Çok üzülüyorum ona.

Vote verip yorum yapmayı da unutmayın~