Deniz Kıyısında

2

Bir kaç dakika sonra cevap vermişti gökyüzüne baktım ve derin bir nefes aldım

uzay_boslugu kişisi size bir fotoğraf gönderdi
-Balkonda takılıyorum sen

+Odamda klima açık ama balkonda olmayı tercih ediyorum

-Bende ay'a bakıyorum teleskopla
- Klima olmazsa olmaz

+Teleskobun mu var
+Çok güzel

Teleskobu varmış gerçekten inanılmaz bende gökyüzüne bakmayı severdim ama daha yakından görmek daha da güzel olmalı.
Bu kısımdan sonra birbirimizi tanımaya geçtik ardı ardına sorular ve farkında olmadan geçen saatler ve artık saat 3 e geliyordu daha çok konuşmak istesemde ona iyi geceler diledim ve tatlı bir heyecanla uykuya kendimi teslim ettim.

Günler geçiyordu ve biz sabahtan akşama kadar konuşup duruyorduk bazen gerçekten soracağım bir şey kalmadığında sırf konuşmaya devam edebilmek için saçmalamış olabilirim kim yapmaz ki. Daha yeni konuşmamıza rağmen bana haber veriyor oluşu o kadar güzeldi ki çok nazik ve kibar biriydi içimde olan hisleri tutamadan saçmalamaya başladım.

+Kimsenin kolay kolay bulamadığı bir parça gibisin
+Özel ve nadir
+seninle tanışmadan hissettiğim buydu

-Tanıştıktan sonra ne oldu ?

+Hâlâ aynı, öyle hissediyorum

- Her bir parçanın uyum sağladığı bir parça vardır bu parçanın sen olduğuna inanıyorum.

Bu çocuk beni kalpten götürmek üzere bu hisler midemin kasılmasına sebep veriyordu nefesim daralıyordu bu da neydi böyle.

İster istemez onunla olan hayaller kurmaya başladım sonunda üzülenin ben olacağımı bile bile güzel hayallerimden vazgeçemedim. Artık her günümüz beraber geçiyordu geceden sabaha kadar görüntülü konuşuyorduk beraber uyanıp beraber yatıyorduk kendimi o kadar kasıyordum ki yemek yemeden kesilmiştim ama her şeye rağmen günlerim böyle geçip gidiyordu.

Evdekilerle konuşmaz oldum aylardır babama kalmaya gitmemiştim arkadaşlarımdan da bi haberdim. Bu karantina döneminde düşünmek için çok vaktim olmuştu hayatımda olan bütün insanların bana ne kattığını düşündüm bir süre sonra aslında yanlız olduğumu fark ettim psikolojik durumum pek iyiye gitmiyordu zaten önceden intihar girişimim olmuştu.

Şimdi size saçma gelebilir ama maalesef kitaplarda ve filmlerde gördüğümüz gibi bir hayat sunulmuyor herkese. Ailem orta halliydi babamla ilişkilerim zayıftı tek yakın olduğun annemdi. Okul arkadaşlar sınavlar derken hayatım bir şekilde akıp gidiyordu düşünmeden hareket ederdim kimseyide gözüm görmezdi ta ki ege hayatıma girene kadar hiçbir tanıdığım insana benzemiyordu benim için eşsizdi.

Aradan bir hafta geçmişti ve bu hafta içi bir gün görüşme ayarladık onu görebilme ihtimali bile beni kalp krizine itiyordu daha şimdiden ne giyeceğime bakmaya başladım ve dolabım ağzına kadar dolu olmasına rağmen giyecek bir şey bulamadım
aklımı daha fazla yormamaya çalışarak balkona sigara içmeye çıktım annem geldi ve denize gitmek istediğini söyledi hiç gitmemiştik bu söylediğine sevinmiştim annemden bir şey saklamadığım için egeyle konuştuğumu biliyordu.

- Her şeyi ayarladım dikiliye gidicez ama iki kişi olmayalım bir arkadaşını da çağır

+Kim gelcek ki anne

-Ege gelsin o gelebilir dimi?

+Ege mi

-Evet
nE anlık bir şoka girmiştim ne diyordu bu kadın

+Evet gelebilir anne
Hâlâ girdiğim şokla beraber anneme bakmaya devam ettim kim ilk buluşmada denize giderdi bu ihtimal aklıma geldikçe hızlı atan kalbim olduğu nerden çık ak için savaş veriyor gibiydi
Ege kabul etmişti ve hazırlıklar başladı denize gitmeden kuaföre gitmem gerekiyordu ve o sıra ilk denizde buluşmuş olmayalım diye görüştük.