Açık Dünya Kapalı Yaralar [yarı texting]

yara izlerinin kabuk bağlaması

Merhaba! Bu birinci bölüm. Violet'i inşallah seversiniz. Tanıtmak gerekirse yüzündeki maske, insanlardan korunmak için bir yöntem; umarım onu benimser ve kendi aranızdan birisi olarak görürsünüz.

Sizi seviyorum.

İyi okumalar.

*

"Güven, ruh gibidir. Terk ettiği bedene asla geri dönmez. Peki, senin güvenin kaldı mı her şeye rağmen?"

Revenge:

Kendimi sana kanıtlayabilmem için ne yapmam gerekiyor?

Executioner:

Hiçbir şey.

İnsanlara güvenmenin sonucu çaresizlik ve acılardır.

Ben, insanlara güvenmem.

Sonu hüsranla biter çünkü.

Revenge:

Bu hayatta güvenmekten daha önemli şeyler var, Violet.

Executioner:

Ne gibi?

Revenge:

Küçük çocuklar, kadınlar ve hayvanlar gibi mesela.

Executioner:

Sen insanların ne hissettiğini nereden bileceksin?

Hiçbir zaman yaşamayan bilemez,

hissedemez.

Acıyı, hissedemeyecek.

Anlamayacak.

Sadece 'Seni anlıyorum' deyip geçecek.

Çünkü insanlar güvenilmez.

Çünkü kötüler, acımasız.

Bu dünya iyi insanların cehennemi.

Revenge:

Hatırlamak ister misin?

Saat gecenin üçü,

karanlıkta küçük bir kız çocuğu yürüyor.

Yürürken yanından geçen kadınlara bakıyor.

Başına bir şey geleceğinden korkuyor.

Haklı da.

Adım seslerini duyduğunda koşmaya başlıyor.

Ayyaş adamlar ona git gide yaklaştıkça,