VAVEYLA

B-3"BORÇ"

Keyifli okumalar 💚

Katılaşmış bir kalp, merhamete açtır...

"bu tatlı lokantaya bakan yokmu acaba." yabancı
ama bir o kadarda tanıdık gelen ses ile bulaşıkları yıkamak için taktığım eldivenleri geri çıkarttım. Hızlı bir şekilde mutfaktan çıktım ve kapanmak üzere olan lokantaya gelen müşterilerin yanına gittim.

Beni karşılayan mekanın her köşesinde bulunan siyah takımlı adamlardı. Onları anlamsız bir şekilde yokladıktan sonra en orta masaya oturmuş olan kişiye baktım. Bu oydu.

"sen"

"evet ben"

Bir an korkarak geriye bir adım attım. Burada ne işi vardı. Korkuyordum. Hemde çok.

"çık git buradan" diye bağırmaya çalışdım çelimsiz çıkan sesimle. Görkem bir an yanımda belirdi. İstemsiz bir şekilde kolunu tutmadan edemedim. Kafamı kaldırıp ons bakyığımda gözletini ayırmadan karşısında oturan suratsıza bakıyordu. BORAN'a.

"ne işin var senin burda. Köpeklerinide al ve çık git burdan" diye kükredi görkem. Ürkdüm.

Borana baktığımda gözlerinin bende olduğunu gördüm. Bir an ne yapacağımı şaşırmış bir vaziyette yutkundum. Ne istiyordu yine benden.

"aaa senin gibi bir beyefendiye yakışıyormu bağırmak. Hem merak etme meselem seninle değil. Arkanda saklanan o ürkek ceylanla." dedi ve iğrenç bir şekilde sırıttı. Ne istiyordu benden.

"senin be_" görkem bir an atılınca adamlar bellerinden silahlarını çıkarttı ve bize yönlendirdi.
Yine benim yüzümden etrafımdakiler zarar görecekti ama ben buna artık müsade etmiyecektim, edemezdim.

"görkem dur. Lütfen. Görünen o ki meselesi benimle. İçeri git sen. Hallederim. Daha fazla benim yüzümden başını belaya sokma." dedim ve elimi kolundan çektim.

"ne saçmalıyorsun sen efdal. Seni bu şerefsize bırakakıp gideceğimimi sanıyorsun. Asıl sen içeri gir" dedi ve kafasını borana çevirdi.

"biraz erkekliği kalfıysa beyefendinin, gelsinde baş başa kapışalım" dedi ve dedikleriyle neye uğradığımı şaşırdım.

"benim birisiyle kapışmam için güçlü birileri lazım. Zayıflara karşı gücümü göstermem ben koçum " dedi boran ve arkasına yaslandı.

Araya girmezsem ortam dahada gerginleşecekti.

"görkem eğer şimdi içeri girmezsen inan bana seninle ömür boyu konuşmam ve sırf seni görmemek için işden çıkarım. Anladınmı. Şimdi içeri gir" görkem şaşırmış bir vaziyette bana bakmaya başladı.

"efdal saçma_"

"görkem. Ciddiyim" dedim kendimden emin bir sesle.
Görkem yenilgiyi kabullenmiş gibi gözlerini kapadı ve hızlı bir şekilde mutfağa gitti.

Kafamı arkada bizi izleyen Zelihaya ve mehder abiye çevirdim . Mahçup gözlerle onlara baktım.

"abi, zeliha sizde lütfen"

Onlarda sessizce kafasını sallayıp mutfağa geçti. Ortam sessizleşince kafamı borana çevirdim. Tiksintili bir şekilde ona bakmaya başladım. O ise alaycı gülüşünü dudaklarından eksik etmiyordu.

"ne istiyorsun aşşalık herif, hadi beni anladım buradaki insanların huzurunu kaçırmaya hakkın yok anladınmı."

"otursana efdal" dediği ile bir adım geri gittim ve kafamı salladım .