bugün çok çalışmak istediğim bir şirket için mülakat var. umarım basit bir şeyler sorarlar.
ismimi söylediklerinde içeri girdim.
içerde 3 kişi vardı. bir tanesi tencere kapağı, biri plastik şişe ve diğeri dereotuydu.
yerime oturup soracakları soruyu bekledim.
bizi tek bir soruyla güldür.
demek soruyu soran ben olacaktım. hem düşündürücü hem de kaliteli bir soru olmalıydı. mizahi anlamda zirve olmalıydı. nefesimi toplayıp yüzde bine güvendiğim sorumu yönelttim
30+1=?
önce bir ses gelmedi. herkes esprim üzerinde düşünüyor gibiydi.
aradan 10 saniye geçtikten sonra tencere kapağı bey bir kahkaha patlattı. ardından dereotu hanım ve pet şişe bey de ona katıldılar.
herkes gülüyordu.
mülakattan çıktıktan sonra hakkıyla balık tuttuk.
hakkı balıktı.
hakkıyı bir güzel yedikten sonra eve geldim.
evde tanımadığım bir adam vardı. siyah bir maske takıyordu, sadece gözleri gözüküyordu.
adam bana bir posta verdi.
postada beni esprimden dolayı şirketin başına geçirdikleri yazıyordu. çok mutlu oldum. artık zengindim.
evdeki tanımadığım adamı anı olarak mektup zarfının içine koyup Dubai'deki villamın akvaryumuna koydum.
inşallah yemem.
