BELA (Bozuntusu)

•E4•

Okula geldiğimde Çağatay bahçede duruyordu. Beni görünce yanıma geldi. "Balca". "Çağatay". Birbirimize uzun süre baktık. Yanımıza Pamir geldi. Pamir ile Çağatay konuşurken bende sınıfa çıktım. Yerime geçtim.

Öğle vakti bahçede yürürken kolumdan tutulmam ile durdum. Çağatay "Noluyor?",dedi. "Noldu?",dedim. Dalga geçiyorum ne var? Çağatay "Sert kızı oynamaya devam mı edeceksin?",dedi. "Her zaman",dedim. "Sen bu değilsin Balca. Bir yanın beni seviyor. Sen bu değilsin. Balca böyle bir kız değil",dedi. "Değişim",dedim. Çağatay'a demiştim değişicem diye. Çağatay'ı kenara itip spor salonuna geçtim. Koşmaya başladım. Terleyene kadar.

Yetimhaneye geldiğimde hemen duş aldım. Bol bol su içiyorum. Hatırladıkça içiyordum. Üşenmeyip yemekhaneye inip çıkıyordum. Abur cubur kestim. Odaya geldiğimde şok oldum. Kızlar çiğköfte yiyordu. Şevval "Kanka gel sende ye",dedi. Ye mi? Çiğköfte mi? Nefsine hakim ol Balca! Bunu başarabilirsin. "Yok",dedim. Emine "Oha! Balca yemek reddetti",dedi. Kızları anlamıyordum yiyip yiyip kilo almıyorlardı. O özellik bende de olsa bende yerdim. Ama yoktu. Odada daha fazla dursaydım kendime hakim olamıcaktım. Bahçeye çıktım. Banka oturdum. Zaten bir bankı ben kaplıyorum. Bu durumdan gerçi rahatsızım. Çünkü neyse ya. Bu konuyu açmıcam. Hayatımı düşündüm. Evet durup dururken hayatım aklıma geldi. Hayatım garipti. Neden mi? Çünkü; ailem beni bebekken terk etmişti. Yetimhanede büyümüştüm. Kilolu, şişman bir kızım ve bu halimle saplantılı aşığım Çağatay Bela vardı. Kardeşim dediğim Çağla, Emine, Şevval vardı. Nedenini bilmediğim halde okulda kimsenin beni sevmemesi, hatta konuşmaması. Hayatımız da bizim gibi garipti. Herkesin kendisine ait özel hayatları vardı. Özel anları, anlatamadığı anıları ve ben bunu değiştiricem. Hayır başkaların hayatlarını değil. Kendimi değiştiricem. Nede olsa herkesin değişmeye hakkı vardır. Kararımdan asla vazgeçmeyeceğim. Etrafa bakmayı kesip ayağa kalktım. Bahçede koşmaya başladım. Terlediğim için içeri girip duş aldım. Odaya geri döndüğümde çiğköfte bitmişti ama aklımdan gitmemişti. Ayy! ÇİĞKÖFTE! Sakin ol, Balca. Kendine hakim olabilirsin. Yatağıma uzanıp yattım.

Şevval Kaça

Pamir