Ve Tanrı Erkeği Yarattı

1•Siyahın Kızı

"Tamam Onur Bey anladım"

"Bak Alya yavaş yavaş amacıma ulaşıyorum,dikkatli ol"

"Anlıyorum,dikkatli olacağım şüpheniz olmasın"

"Şimdi git hazırlan ve işini hallet"

Kafamı onaylarcasına salladıktan sonra kapıya doğru ilerledim.Merdivenlerden kendi odama yürüdüm ve içeri girdim.Boy aynamın karşısına geçip vücudumu süzdüm.Sanırım sıcak duş bana iyi gelebilirdi.Üstümdeki t-shirt ve pantalonumdan kurtulduğumda aynanın karşısında sadece iç çamaşırlarımla kaldım.Ve düşündüm.Bu zamana kadar asla biri ile öpüşmemiştim.Ailemi kaybettikten ve babamın beni Onur Bey'e teslim ettiğinden beri kendimi düşünmekten vazgeçmiştim.Sadece hayata tutunmaya çalışıyordum.Ben SADİST KIZ insan öldürerek hayata bağlanıyorum.Dolabımdan siyah t-shirt ,siyah bir dar pantalon ve yine siyah deri ceketimi çıkarıp yatağımın üstüne koydum.Kapımın arkasındaki dolaptan siyah zımbalı botlarımı çıkardım. SİYAH; hayatın gerçek rengi! Mavi,pembe,turuncu,sarı, şeker olan tüm renkler, mide bulandırıcıdır.Çünkü hayat renkli değildir.Hayat acımasızdır,bu dünyadaki acımasız olan tek renk ise SİYAHTIR.Siyah benim rengim.Ben siyahın kızıyım.Ve yavaş adımlarla banyoya doğru yürüdüm.SİYAHIN KIZI duş almaya bayılır...

...Duştan çıktıktan sonra ve yine siyah bornozumla iç çamaşır çekmeceme doğru yürüdüm.Siyah iç çamaşırlarla dolu çekmecemde bana uğur getirdiğine inandığım iç çamaşırlarımı aldım.Kıyaflerimide giydikten sonra botlarımı ayağıma geçirdim.Aynanın önüne geçip sandalyeme oturdum.Saçlarımı havludan çıkarıp fazla şanslı olduğumu düşünmeden edemedim.Pırasa gibi düz saçlarımın olması bana tanınan bir ayrıcalıktı.Diğer kızlar gibi sabahın köründe kalkıp saçımı düzleştirme gibi bir ihtiyacım yoktu.Onları tarayıp kurumaları için salık bıraktım.Önümdeki mavi dosyayı açtım , ve bilmem kaçıncı kez öldüreceğim adama baktım.

Alas Yurt , 28 yaşında ve Yurt Holding'in sahibi...

Kolay avlanacak bir balık diye düşünüp dosyayı kapattım.Ne zamandır insanları öldürmek bana bu kadar kolay gelmişti.Bu kadar değişmem cidden üzücüydü.Deri ceketimi giyip dudaklarımı açık renk bir ruj ile tamamladım.Saçlarımı düzeltip odamdan çıktım.Koca koridorda sadece botlarımın ve nefesimin sesini duymak beni tedirgin ederken arkama doğru baktım.Bu apartmanda,bu sadist apartmanında kendini düşünmekten vazgeçmiş yüzlerce insan....Garip olanı ise içlerinde bende olmamdı.Ve yine düşündüm, bir zamanlar 'tıp' okumak isteyen kız şuan insan öldürmek için motoruna doğru yürüyordu...