Tale of Wolverson#1: Prolonging the Agony

Simula

Simula

Shadows were already filtering through the trees, the glittering of the moonlight tells that it was already midnight. Makikita ang iba't ibang ilaw mula sa mga matatayog na gusali at kakaunti na rin ang mga tao na makikita sa kalsada.

"Reign, where the hell are you?" naiinis na sambit niya.

"I'm driving" mabilis na sagot ko.

"What took you so long?" mababakas pa rin ang kainisan sa boses niya.

I rolled my eyes,"I'll be there in five minutes."

She gasped," Oh c'mon make it fast, nilalamok na ako kakahintay sayo!" galit na usal niya.

"Sino ba nagsabi na hintayin mo ako?" Ang tanga niya lang. Pwede naman na mauna na siyang pumasok.

"Nasa akin ba paa mo?" sarkastikong sambit ko.

"Shut up, ikaw ang gusto kong makasama. Kaya please-

I hang up the call immediately dahil naririndi na ako sa boses niya.

Patuloy ako sa pagmamaneho hanggang sa makarating ako sa Mid-City Bar,one of the popular high end bar that has classic design. Hindi mawawala sa paningin ko ang mga nagkukumpulang mga kalalakihan na nagtatawanan, mga babaeng halos wala ng tela ang katawan at higit sa lahat ang pinagmumulan ng ingay sa loob na dinig na dinig sa labas ng gusali.

Punong-puno rin ang parking lot ng mga sasakyan kaya't basta ko na lang pinarada sa gitna ng kalsada ang kotse ko kung kaya't lumikha iyon ng atensyon sa mga taong nasa labas. Mababakas sa kanilang mukha ang pagkalito at katanungan.

Wearing a strips long sleeve shirt that suit my ivory skin matching with heels, wavy collar-length, honey blond hair paired with lively blue eyes, high cheekbones and exquisitely shaped pouty lips.

I smirked after seeing my reflection to the side mirror of my car before going out.

As I stepped into the ground, everyone gasped, started making noise. Hearing some of their nonsense topic about me.

"Dude, do you know her?"

"What a nice ass"

"Who is she?"

"Back off, she's going to be mine."

With an arched eyebrows, i shrugged.

"Fucker" I murmured as I continue walking through the entrance of the bar.

Malayo pa lang ay tanaw ko na si Kiah na tila nawawalan na talaga ng pasensya. Nagtama ang aming tingin at sinalubong ako.

"Oh thank God! You're finally here!" at hinila ang aking braso at pinagpatuloy ang paglalakad.

"Don't touch me," malamig na sabi ko at inalis ang nakahawak niyang kamay sa braso ko.

Tumaas ang kilay niya at umikot ang kanyang mga mata.

"Ang arte mo, let's go" at nauna ng maglakad papasok sa loob ng bar.

The roaring of the up-bit music  filled my ears. Hindi na ako magugulat na isa ito sa popular na bar sa Pilipinas dahil sa dami at lakas ng hiyawan ng mga taong naririto. Hindi na masama sa unang pagtapak ng paa ko rito. I don't want to admit it but this is my first time coming in a bar. Especially that i'm not a fan of a crowded places like this. Mas gustuhin ko na lang na matulog kaysa sa magmukmok sa napakaingay na lugar na ito.

Huminto kami sa isang table ngunit hindi ko na binigyan ng pansin ang mga naroon at nanatili na lamang na nasa likuran ni Kiah sapagkat gustong-gusto ko ng umuwi.