Di ko namalayan na nakatulog na pala ako habang ninamnam ang sarap na aming ginawa ni Andrew. Kinaumagahan maaga akong gumising dahil sa pagpasok ko sa school ngunit nung bigla akong babangon ay nakaramdam ako ng sobrang sakit ng mga katawan. Pinilit kung bumangon at di magpahalata kay Mommy na may dinaramdam ako. Araw araw dalawa lang lagi ang routine ko sa buhay sa America, pasok school,basketball sa clubhouse at paminsan minsan lalabas kasama ng mga kaibigan ko. Isang araw pauwi na ako galing school ng makaramdam ako ng kalibugan na eksaktong napadaan ako sa townhouse ni Andrew. Nilakasan ko ang loob ko na magtungo sa bahay niya para magbakasali na maulit uli ang aming maiinit na eksena." Andrew....Andrew... si Neb to, andiyan ka ba?" malakas na sigaw ko sabay katok sa pintuan niya. Ilang minuto na rin ang nakakaraan di pa rin sumasagot or lumalabas siya para harapin ako. "Hey! Boy ur looking for Andrew?" pasigaw na tanung ng isang Kano na kapitbahay ni Andrew. " Yes Iam looking for him, he is my friend" sagot ko sa Kano sa kabilang gate. "Oh ur late Boy, Andrew left earlier, according to him he gonna be back to Subic for some reason" sunod na sabi ng kapitbahay niya. "Ok thank you Sir, i need to go now" sunod na sagot ko sa kaniya. Malungkot akong naglalakad pauwi sa bahay namin dahil sa parang may kurot sa puso ko ng panghihinayang na di na ulit mauulit ang mga nangyari sa amin ni Andrew. May konting pagsisi sa aking sarili kung bakit parang mas pinakita ko sa kanya na kailangan pa niya ako pilitin para sa mga ganung bagay pero sa kalooban ko ay gustong gusto ko lahat ang mga nangyari sa amin. Eto ako at hinahanap hanap siya pero wala na siya. Ni hinde na namin nagawang makapagpaalam sa isat isa at sana nasabi ko sa kaniya na gustong gusto ko ang mga ginawa namin. Kahit address niya or telepono sa Pinas di ko man lang nakuha, kahit papano may nararamdaman akong konting pangungulila sa kanya ngunit huli na ang lahat, ang tanging dasal ko lang ay sana sa pag balik namin sa Pinas muling magkasalubong ang landas namin. Lumipas ang panahon, nakatapos na rin ako ng highschool at si Ate naman ay nakapagtapos na rin ng kolehiyo. "Mga anak napagkasunduan namin ni Mommy nyo na ngaun December babalik na tayo sa Pinas, namimiss ko na rin ang trabaho ko sa kampo", masiglang sabi ni Daddy sa amin ni Ate. "Ok yun Dad para sa Manila na lang ang mag cocollege" masayang sagot ko kay Daddy sabay akbay sa kaniya. " Ako rin Dad, sa Manila na rin ako mageenroll ng law" masaya din sabi ng ate ako at akap kay Daddy. "Oh mga anak tiyak na magugulat sa inyo ang mga pinsan nyo sa Pinas lalo na sina Lolo at Lola nyo pati mga tito at tita nyo" masayang sabi naman ni Mommy. Napatingin ako sa malayo nung maisip ko si Tito Andy, "anu na kayang hitsura ni Tito ngaun, umalis kami 6 years old pa lang ako, sya naman ay 17 years old, ngaun 17 na ako ibig sabihin 28 na siya" naibulong ko sa sarili ko. "Pagbalik natin sa Pinas sa Quezon muna ang deretso natin dahil dun ulit tayo magpapasko kagaya ng dati, kaya ngaun pa lang maghanda na kau ng mga regalo nyo sa mga pinsan nyo dun", sunod na sabi ni Mommy. "Ok Mommy" sabay sagot namin ni Ate. Pumanhik ako sa kwarto ko para makapagpahinga, ngunit may halong kaba at saya ang naisip ko sa pag uwi namin sa Pinas. Hinde ko lubos maisip kung panu ako makikitungo ngaun kay Tito kung mahihiya ba ako sa kaniya o ako parin ang dating Neb na paborito nyang pamangkin. Kung saan ako matutulog dahil sa nakasanayan na namin na tuwing pasko ay laging sa kwarto nya ako matutulog. "Bahala na", naibulong ko lang sa sarili. Dumating na ang araw nga pagbalik namin sa Pinas, lahat kami ay masayang masaya dahil sa wakas babalik na ulit kami kung saan kami nagmula. Ilang minuto na lang ang lalapag na ang eroplanong sinasakyan namin, na lalong nagpatindi sa kagalakan namin. Sina Lolo, Lola at Tito Andy naman ay naghihintay na sa amin sa airport para sunduin kami. Tumatakbo ang minuto at segundo na nararamdaman ko na lalapag na eroplano kaya di ko maipaliwanag ang nararamdaman ko, may halong kaba at saya kung panu ko haharapin ang Tito Andy. Di ko matiyak sa isipan nya na kung burado na ba ang mga maling ginawa namin nung musmos pa ako. Alam kung may mga pagababago sa aming muling pagkikita ngunit di ko alam. "At last nasa ating bayan na tayo" masayang sabi ni Daddy habang naglalakad kami palabas ng airport. Sa bawat hakbang lalong lumalakas ang pintig ng dibdib ko. " Mga anak ayun sina Lolo nyo", sabi ni Mommy. Halos matigilan ako na pilit hinahanap ng aking mga mata si Tito Andy dahil si Lolo at Lola lang ang natatanaw ko.
