(Unicode)
" ခင်ဗျား ဘယ်သူလဲ"
စာရွက်ဝါဝါလေးရဲ့ထောင့်နားမှာ Lucky cloverလေးကပ်ထားတယ်။
လက်ရေးက သူသိပ်ရင်းနှီးတဲ့လက်ရေးလေး။
ရှောင်းကျန့်မို့လို့လားမသိဘူး။ သိပ်လှတယ်လို့ခံစားရတယ်။
စာရွက်ထိပ်က ရက်စွဲလေးက လွန်ခဲ့တဲ့တစ်လ။
"ဒီကြားထဲ ရှောင်းကျန့်က စာတွေအပေါ်အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့တာ..။ အဲ့ဒါကြောင့်ဖြစ်မယ်..။"
"သူ့ကို ထိခိုက်စေနိုင်လား ဒေါက်တာ.."
"အခုအခြေအနေမှာ ဘယ်အရာကိုမှ တရားလွန်မစွဲလမ်းတာ ပိုကောင်းပါတယ်။"
"သူက ကျနော့်ကို သိသွားတဲ့အခါကျ ဘယ်လိုတုံ့ပြန်လာနိုင်လဲ ဒေါက်တာ.."
" တရားသေတွက်လို့မရဘူး..
အခု သူက ခင်ဗျားကို သူ့ဘဝရဲ့အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုအဖြစ်စပြီးသတ်မှတ်လိုက်တာ သိတယ်မလား။
မထင်ထားတာတစ်ခုကို သူသိသွားတဲ့အခါ တုံ့ပြန်မှုက ဘာမဆိုဖြစ်နိုင်တယ်။
ခင်ဗျားစိတ်ပူနေတဲ့ရလဒ်ဖြစ်လာနိုင်သလို အခြားကျနော်တို့ မထင်ထားတာမျိုးလည်း ဖြစ်လာနိုင်တယ်။"
"ကျနော်က ဘာဖြစ်ဖြစ်ပါ...
ကျန့်က အရေးကြီးတယ်..။"
"ဒါက ကျနော်တို့ တတ်နိုင်တဲ့အပိုင်းမျိုးမဟုတ်ဘူး.. "
"ဘယ်လောက်ထိ... ဘယ်အချိန်ထိ မနိုးလာခဲ့ရင် လက်လွှတ်လိုက်ရပြီလို့ သတ်မှတ်မှာလဲ ဒေါက်တာ.."
"ပုံမှန်အားဖြင့်တော့ လေးလလောက်ထိ လုံးဝ နိုးမလာခဲ့ရင် ပေါ့။ ဒါမဲ့အခြေအနေအရ နှစ်နဲ့ချီပြီးမှ ပြန်နိုးလာတတ်တာလည်း ရှိပါတယ်"
"ကျနော် ပျော်ချင်တယ် ဒေါက်တာ
ကျန့်မှ မဟုတ်ရင် မဖြစ်ဘူး.."
အသံတိုးဖွဖွနဲ့ ရွတ်ရင်း လက်ထဲကိုင်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံကို ဖွဖွသပ်တယ်။
ဆေးရောင်တွေ ပေကျံနေတဲ့မျက်နှာနုနုမှာ အပြုံးတစ်ခုကလင်းလို့..
မျက်ဝန်းတွေပါ ရွာကျအောင် ရယ်မောတတ်တဲ့ ဒီကောင်လေးလောက် ကောင်းမြတ်တဲ့နွေးထွေးတဲ့ဖြစ်တည်မှုမျိုး ဘယ်မှာရှိမှာတဲ့လဲ။
"ဒီမှဲ့လေးက မင်းပြုံးလိုက်မှပဲ ပိုလှနေတော့တာပဲ"
သူက ရှောင်းကျန့်အတွက်ဆို ဘယ်အချိန်မဆို ပျောက်ကွယ်သွားပေးလိုက်နိုင်ပါရဲ့...။
ဆွယ်တာအရောင်နုနုလေးတွေကို ရှပ်အဖြူခံဝတ်တတ်တဲ့ ကောင်လေးက သူ့ထက်စာရင် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပိုနွေးထွေးစေနိုင်မှာပါ။
