Multimedya: Emre YILDIRIM
Herkese merhaba :) Kelimeleri yazarken yazım hatalarım olabiliyor bazen. Zamanla düzeltmeye çalışacağım. Keyifli okumalar.
Ne yapacağımız konusunda hiç bir fikrim yoktu. İki saatin sonunda gelen uçağa binip yerlerimizi aldık. Gözlerimi etrafta gezdirdim. Hira camdan dışarıyı izliyor, Oğuz kaan ile konuşuyordu. Emreyi uçağa bindigimizden beri hiç görmedim. Ne elimizde bir plan vardı ne de gidecegimiz yer ile ilgili ayrıntılı bilgi.Hiç bilmediğimiz yere göreve gidiyoduk.
"Sizce nasıl bir yere gidiyoruz"
Sessizliği bozarak sorduğum soru ile gözler bana döndü.
"Bir kutudan bahsetti. Onu bulunca görev biter herhalde"
Kaanın cümlesini Oğuz devam ettirdi.
"Bakın kimse burda olmak istemiyo ama bu adam bize zarar vermeyecek,belli ki yardıma ihtiyacı var. Bizde buna mecburuz ki aksi taktirde elinde bizle ilgili koz var kullanabilir."
Tabi ya yumuşak karnımızı biliyodu ve guzel kullanıyordu.
"Madem herkes herşeyin farkında anlatın bari kimsiniz siz boşuna gelmediniz buraya. Anlatın yoksa bu yolculuk böyle sürmez"
Sonu belli olmayan bir süre onlarla beraber olacağım için güvenmek zorundaydım. Derin bir nefes alarak anlatmaya başladım.
"8 yaşımda trafik kazası geçirdim. Araba yoldan çıkınca yokuştan aşağıya yuvarlanmıştık. Ailem ciddi derecede yaralanirken benim de karnima şarapnel parçası geçmişti. İşin garip kısmı hastaneye gidene kadar yaramın hiç acımaması ve durup duruken kapanmasıydı. Daha 8 yaşında olduğum icin büyücü olduğumu düşündüm ve kimseye anlatmadım. Polisler sordugunda koltuğun altına girdigimi bu yuzden cok ufak hasarlar ile kazayı atlattığımı söyledim. 10 yaşıma kadar bunu hep kullandım. Sonra.."
Durup derin bir nefes aldım. Hira gelip elimi devam et dercesine sıktı.
"10 yaşımdan sonra o gücü birdaha hiç kullanmadım.
Donuk ifadeyle bana bakıyolardı. Hadi ama sizde pek normal degilsiniz.
"Sena haklı kimin ne olduğunu bilmemiz bize kolaylık sağlar" Kaan anlatmaya başladı
"Lise 1. Sınıftayım. Şüheda.. aşık olduğum kız. Ama nasıl seviyorum. Gozum başkasını görmüyor. Sevgili olucam kızla koymuşum kafaya bi kere. Okulun havalı kızlarından olduğu için burnu pek bir havadaydı o yuzden hep çekimmiştim açılmaktan. Bir gün şansımı denemek için çıktım kızın karşısına pat diye söyledim seni seviyorum diye. Yanıma yaklaştı , gözlerimin içine baktı ve gülmeye başladı. O gülünce bütün okul oraya toplandı. Asla ona göre biri olmadığımı söyledi. Onurum kırılmıştı. Gözüm döndü bir anda. Üzüntünün yarattığı sinirle gözlerinin içine bakarak "keske seni hiç sevmeseydim. Keske bu dünyadan yok olsaydın" dedim. Ertesi sabah okula gelmedi. Bir sonraki gün de.. kaybolmuştu ve hiçbir yerde bulamamıştık. Bunu ben yapmış olamazdım çok saçmaydı. Bir gün yoldan geçen birini cevirdim ve gözlerinin içine bakarak koşmasını söyledim. Koşmaya başlayınca anladım sevdiğim kızın hayatını kararttığımı"
Koşmaya başlayınca anladım sevdiğim kızın hayatını kararttığım
Kanım çekilmişti.Bu kadar basit miydi yani. Elimizde olmayan sebepler nelere sebep oluyordu. Korktuğu yüzünden beliydi. Insan sevdiğine niye bunu yapardı. Ahh Sena ne saçmalıyorsun aynısını sende yaptın. Kaan izin isteyip ayrıldı aramızdan. Hira'ya döndüm. O da bazı şeyleri anlatmalıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
M A H Z EN (Geçmişin İzleri)
Ciencia FicciónKimseye anlatmak istemediğin bir sırrın olduğunu düşün. Ansızın hiç tanımadığın bir adam tarafından yüzüne vurulsaydı ne yapardın?
