Sonat † Nomin

1.4

[WayV - Regular]

•

nanamin0 :

jeno

benim Nana

özür dilerim

cidden çok özür dilerim

telefonum bozuldu üstüne kardeşim

kardeşim hastalandı

daha doğrusu olan hastalığı ortaya çıktı

çok özür dilerim

bok gibi hissediyorum

kardeşim epilepsi hastasıymış

(çocuklarda gözüküp gözükmediğini bilmiyorum ama beyin dalgalarıyla alakalı bir hastalık,, epilepsi hastaları bazen olması gerektiğinden daha derin uyuyor veya sık sık bayılıyorlar diye biliyorum ama siz yine de bir araştırın)

her şeye rağmen yine de seni görmek istiyorum

karşına bu şekilde çıkmaz istemezdim Jeno

jen.o :

parktayım

Jaemin gelen mesajın ardından koşarak evden çıktı. Üstünde ince bir gömlek altındayse kot pantolonu vardı. Gece saat 11'i geçmiş, rüzgar olağan gücüyle esiyordu.

Jeno ise parktaki salıncaklardan birine oturmuş, rüzgara eşlik ederek sallanıyordu.

Arkasından adım sesleri duyduğunda Jeno gelenin Nana olduğunu anladı. Ayağa kalkıp yanına gidecekken, Nana hızını azaltmadan koşmaya devam etmiş, Jeno'ya sarılmıştı. Kafasını Jeno'nun omzuna gömdü.

Jeno ise burnunu sarı saçların arasına daldırdı. Aynı müzik odasında olduğu gibi yine güzel kokuyordu.

Jaemin, sevdiği çocuğa sarılırken minik bir hıçkırık bıraktı sessiz parka.

"Lütfen üzme kendini. Bana bakar mısın Nana?"

Jeno, Jaemin'in kollarından ayrılıp Jaemin'in gözlerinin içine bakmıştı.

Gözleri ve kirpikleri ıslanmış, yanakları ve burnu kızarmıştı. Gecenin karanlığında bile belli oluyordu kırmızılık.

"Senin için endişelendim Nana. 1 ay boyunca mesaj atmadın. Kendine bir şey yaptın diye korktum. Kendini bu şekilde üzmemelisin. Neden kardeşinin hastalığı için ağlamak yerine onunla daha çok eğlenmeyi tercih etmiyorsun? Neden tüm olayların kötü yönüne bakıyorsun? Bu hayatta kimse seni mutlu edemez, aynı şekilde üzemez. Olaylarda diğer insanlar aracıdır hislerini sen kontrol edersin.

Bu yüzden Nana, benim yanımda kalıp her zaman gülmelisin."

Bu sözler belki de minik bir aşk itirafıydı.

Benimle ol demek yerine yanımda kal demişti Jeno.

Jaemin demek yerine Nana demeye devam etmişti. Çünkü ne olursa olsun o her zaman Nana'ydı.

"Çok güzel bakıyorsun Jeno. Sende kaybolduğum gibi bakışlarında da  kaybolabilirim."

"Güzel bir şeye baktığım içindir bakışlarım."

Jaemin 1 dakika önce ağlarken şimdi gülüyordu. Esen rüzgar ikisinin de içini titretti.

Jeno üstündeki ceketi çıkarıp sarı saçlı Nana'ya verdi. Kendisi kalın sweat giyinmişken Jaemin ince gömlekle duruyordu.

İkisi de salıncaklara oturup yavaşça sallanmaya başladılar. Ortama sessizlik hakimdi. Bir süre ikisi de konuşmamışlardı, muhtemelen ne diyeceklerini bilmiyorlardı.

Ancak Jaem kısa süreli sessizliği bozdu.

"Geldiğimden beri bana hiç, hiç adımla seslenmedin."

"Çünkü bana kendini Jaemin olarak değil, Nana olarak tanıttın."

"Okulda böyle olamayacak olmamız benim için kötü. Ama seni anlıyorum kim bir sürtükle yan yana olmak ister ki?."

Jaem sürtük kelimesini söylerken duraksadı. Kendisine böyle hitap edenler olmuştu. Hatta Min Sun'dan ayrıldıktan sonra başka kişiler daha yattığı söylentileri çıkmıştı. Ancak Jeno'ya doğruları anlatmıştı. Sevgili olduktan sonra sanki onunla yatmış gibi davranmıştı Min Sun.

"Bunu sürtüklerin yanında dolaşanlar düşünsün. Ve okulda yanımdan ayrılmanı istemem. Yoksa-" Jeno yavaşça Jaemin'e döndü.

"Yoksa senden ayrı..." burnunu Jaemin'in saçlarına daldırmıştı, yine. Jaemin'in sarı saçlarıyla oynamak Jeno'yu mutlu etmişti. Sınıfta önünde oturan çocuğun saçlarına dokunmak isterdi genelde. Kimse onunla konuşmadığı için daha da ilgilisini çekerdi Jaem. Ancak onunla hiç konuşmaya çalışmamıştı. Her zaman önünde oturan çocuk, şimdi yanındaydı ve onun üzüntüsüne eşlik ediyordu Jeno.  Sözlerinin devamını getirdi.

"...ayrı kalmak zorunda kalırım. Ama bilirsin, zorunda olduğum her şeyi yapmam."

-

SONUNDA YAPTIM OLDU

BAŞARDIM NOMŞN YİNE BERABER

EHEHUHUEHUHEU

bu arada epilepsi hastalığını araştırdım sizin için (｡•̀ᴗ-)✧

epilepsi halk arasında sara hastalığı olarak da geçiyor,, beynin normal aktivetisinin dışında anormal şeyler yapması epilepsidir,, nöbet sırasında bilinç kaybı, kasılma, ağızdan köpük gelmesi vb olaylar yaşanır ancak tek bir nöbet epilepsi hastası tanısına yeterli olmayabilir.
Nöbetler pek çok farklı belirtiyle de ortaya çıkabiliyor; kişinin bir anda dona kalması, boş bakması, cevapsızlık ile karakterize ataklar, bazen ağızda yalanma yutkunma çiğneme hareketleri, ani başlayıp ani sonlanan anormal kol, bacak hareketleri, garip sesler çıkartma gibi kolayca fark edilen davranış anormallikleri ya da etraftaki kişilerin duymadığı ses veya koku duyma hali, mide bulantısı hissi, gözü açık rüya görme hissi, gibi sadece hastanın hissettiği duyumsamalar şeklinde dışarıdan hiçbir anormalliğin fark edilmediği gelip geçici hisler şeklinde de olabiliyor.