Black Girl Magic

Kabanata 4

Nagising ako kinabukasan ng dahil sa ugong ng mga sasakyan na dumadaan sa labas ng bahay. Ewan ko kung anong oras na ko nakatulog kagabi. Masyadong okupado ang utak ko sa mga nangyari kahapon.

Sumilip ako sa labas ng bintana mula dito sa aking silid habang tinatali ang aking buhok. Natanaw ako ang dumadaang truck na may kargang mga tao. May dumaan ring mga backhoes at cranes. Ang mga kapit bahay namin ay nakamasid sa mga sasakyang dumadaan. Binabagtas nila ang daan patungo sa Dam. Probably, They are the ones who'll do it.

Lumabas ako ng bahay upang hanapin ang nanay. Wala siya sa loob ng bahay pag labas ko ng kwarto kaya baka nasa labas siya, nakaupo. It did not disappoint me to see her sitting under the mago tree.

"Nay, bat po kayo nandito sa labas?" Tanong ko.

"Nagpunta kase dito kanina si Beth, nagdala ng pang- umagahan." Sagot ng nanay. Bakit naman mag dadala si Aling Beth ng Pang- umagahan para sa amin?

"Bakit naman po siya mag dadala ng pang- umagahan para sa atin?" Oo nga't nag bibigay siya ng pagkain para sa amin noon, pero sa mga pagkakataon na may handaan lamang.

"Ah nagpaluto ng pang- umagahan yung umuupa jan sa kanya. May itinira ako para sayo, kumain kana sa loob." Napaka galante naman ng tenant ni Aling Beth para magpaluto ng umagahan, at kasali pa talaga kami.

Nagpunta ako sa kusina at tinignan ang sinasabi ni nanay na almusal. Binuksan ko ang planggana na nakatakip sa ibabaw ng lamesa. Fried rice, Sunny side up egg, and bacon was served on our table. This breakfast is far from what we usually eat every morning. And bacon? Kung hindi ako nagkakamali mahal ang isang to, hindi kagaya ng presyo ng ordinaryong frozen foods. Tsaka yung sunny side up, may tatlong piraso pang natitira sa plato. Ibig sabihin tatlong itlog na agad ang nagamit para lang sa akin. Ilan kaya ang nakain ni nanay kanina?

I cringe with the idea that I am to eat these foods just for an ordinary breakfast. Sa halip na kumain ay tinakpan ko ulit ang mga pagkain ng planggana. Hindi pa naman ako nagugutom. Uulamin nalang namin to mamayang tanghali.

Nagpunta ako sa munti naming sala at nakita ko ang mga librong hiniram ko sa PSU. Siguro sa lunes ko ito uumpisahan aralin. Tutal weekend naman ngayon.

Pagkaupo ko, memories of yesterday rapidly flashed on my mind. I am really wondering how can he easily invade my brain. Hindi ko alam, a part of me wanted to be convince by his sweet and heavenly words. But remembering how the gap of our lives separate the both of us... I don't know. His action is just too good to be true.

Parang tanga na napatayo ako sa pag kakaupo. Bakit ko naman naisip na langit at lupa ang agwat namin? Stella! Para naman kayong mag tatanan sa lagay na yan. Baka mabait lang talaga yung tao! Napahilamos ako sa mukha ko. Kung ano anong pumapasok sa utak ko mula ng makilala ko ang inhinyerong yun.

"Magandang hapon po, Mayor," Rinig kong bati ng mga tao sa labas.

Lumabas ulit ako sa bahay ng marinig ko ang mga pagbati nila. Mayor Marissa is standing in front of them with her pleasant smile to everyone. Behind her is Engineer Vergara. Castor. Sinabi niya diba, na Castor ang itawag ko sa kanya?

Napadako ang tingin ko sa maputing kamay na nakapa libot sa kanyang makisig na braso. Wearing her midriff top and a high waisted shorts, Madelaine Roman or Madi happily clung her cotton like hands on Castor's arm. She is Mayor Marissa's daughter. May kuya siya, but seems like he's not here. At nakakapagtaka rin na sumama siya sa lakad ng Mama niya ngayon.

Napansin ata ni Castor na naka tingin ako sa kanila kaya napatingin rin siya sa akin. In a split of seconds his eyes turned dark while clenching his sharp jaw. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. I don't know if I'm just imagining things but he seems really mad. Luminga siya sa paligid and averted his eyes again on me.