Tenimdeki Ruh ( Askıda )

Güvenmek

Birine sımsıkı sarıldığınızda ne hissedersiniz? Ya da omzunda ağladığınızda? Peki gözlerinizi kapatıp ona teslim olduğunuzda ? Eğer bir insana kalbinizi, ruhunuzu ve bedeninizi açıyorsanız o insana güveniyorsunuzdur.Bütün hisler gibi güvende elle tutulur, algılanabilir bir şey değil. Ama davranışlarla oluşan ve zamanla büyüyen bir histir.Güven zamanla kazanılır ama bir saniyede kaybedilebilir. Sevgilinize güveniyorsunuzdur çünkü sizi mutlu ediyor ve önemsiyordu. Ama günün birinde ihanetle karşılaştığınızda o güvenin yerini kara delik alır. Güveninizi sağlayan herşeyi o kara delik içine çeker. Güveninizin kaybolduğunu siz farketmezsiniz. Bazı belirtilerle ortaya çıkar. Sevgilinize " Neredeydin bu saate kadar?", " Niye geç cevap veriyorsun?", " Hayatında başka biri mi var?" gibi sorular sorduğunuzda güveniniz bulutlar arasındadır.

Güvenmek çok kolay gibi gözükür. Ama aslında bütün hissettiklerimizden daha zordur. "O böyle bir insan değil.", "Bana böyle bir şey yapmaz.", "O yalan söylemez." demek için o kişiyi benimsemek, ona inanmak gerekir. Zaten güven için gerekli olan ilk şey inanmak değil midir?

Siz belki size yapılanları affedebilirsiniz. Ama güveniniz affetmez. Hep inanmak istediğinizde o yapılanlar bir bir karşınıza geçip size gülümser. Bir insana verilebilecek en büyük zarar güvenini kaybettirilmesidir. O insan artık hayatına şüphelerle devam eder. Hani şu insanın duygularını kemiren şüpheler varya işte onlarla baş başa kalırsınız.

Ben insanın en azından kendi için güven duygusunu koruması gerektiğine inanıyorum. Benim koruma yöntemim şuydu;

" Bana yalan mı söyleyecek? Söylesin. Bana ihanet mi edecek? Etsin. Beni yarı yolda mı bırakacak? Bıraksın. Kim kaybeder? O. Ben yine mutlu olacak mıyım? Olacağım. Kim benim güvenimi kaybedecek kadar büyük ki? Güvenim benim ellerimde. Herkese güvenebilirim, ama herkese 2. bir şans vermem."

Bu düşünce sayesinde yoluma devam edebildim. Güven olmadan mutlu olamıyorsunuz. Ben mutlu olabilmek için güvendim. Güvenimi haketmeyenlere bile. Aldatıldım. En yakın arkadaşımın ihanetine uğradım. Sevgilim tarafından kaç kere yarı yolda bırakıldım. Bunlar yüzünden değil güvenmek hiç bir şey bana doğru gelmiyordu. Sonra oturdum, ben böyle kıvranırken kimler yanımda? Kimler destek oluyor bana? Ancak ben kendimi düzeltebilirim. Güven kırıklığıyla kimse ölmez. Ama şüpheler, kuşkular insanı delirtir.

Ben güvenim yok olduğu halde şans vermeye devam ettiğim için kaybettim. Eğer güvenim bittiğinde bende bitirebilseydim, içimde bir özgüven olacaktı. Bu yüzden değiştim. Evet şimdi herkese güveniyorum, ama tek bir şansla. Güvenimi kaybetmekten ben değil, onlar korkuyor. Doğru olan da bu değil mi?

Bu yüzden ; Güven + Tek bir şans = İradeli bir mutluluk demektir.