Söz Yetmiyor...

Hastane

Berk. Hayır ya. Siz nasıl sürüyosunuz arabayı. Kocaman insanı görmeyip nasıl çarparsınız. Ehliyetinizi pazardanmı aldınız. Berk. Berkim. Nolur sana bir şey olmasın. Bu kadarına dayanamam. Ben Ankara'ya gitcem diye üzülürken seni kaybetmeye dayanmam. 112. 112'yi arayın. Korkudan kekeleyerek konuşuyordum. 112'yi aradınız mı? Her yere bağırıp çağırıyodum panikten. En sonunda titreyen ellerimle telefonumu çıkarıp 112'yi aradım. Açmıyorlar. Nasıl açmazlar. Burda trafik kazası olmuş nasıl açmazlar. Tekrar aradım. Tekrar. Tekrar ve tekrar. En sonunda açtılar. Bu nasıl bir sorumsuzluk ya diye bağırdım. Sahilde balıkçının ilerisinde trafik kazası oldu . Acil yetişin. Nolur. Ölücek. Acele edin.

Ambulans geldiğinde Berk hala baygın bir şekilde kollarımdaydı.Berk'i taşıyarak ambulansa koydular bende onlarla bindim.

Hastaneye vardığımızda Berk hala uyanmamıştı.Allah'ım nolur ona bişey olmasın nolur ben onsuz napardım o olmadan nefes alabilir miydim? Ya o olmadan nasıl uyanırdım? Nasıl yaşardım ben o olmadan?

Kendimi cimcikledim rüyadır diye ama hayır değildi rüya falan değildi işte. Ya o ölürse? Böyle bişey olmayacak o yaşayacak yaşamalı.

Direk ameliyathaneye götürdüler.Çok kan kaybetmiş bütün bunları düşünürken telefonum çalmaya başladı.Saate baktım oha 9.30 olmuş ne yani şimdi Berk 1.30 saatten beri bıçak altındamı? Telefonumu elime aldım babam arıyordu.

+Alo kızım nerdesin sen? Hemen eve gel

-B-Baba diyerek ağlamaya başladım

+Gamze kızım ses ver iyi misin noldu?

-Aydın hastanesindeyim

+ Neee . Neden. Ne işin var orda. Bişe mi oldu sana. Kızım cevap ver çıldırcam.

- Benim bişeyim yok

+ o zaman ne yapıyorsun orda

- Baba Berk hastanede

+Niye noldu

- Trafik kazası .

+ Hemen geliyoruz.

dedi ve kapattı babam. Babamla konusunca birden Berk'in ailesi geldi aklıma onların haberleri yok. Hemen meral teyzeyi aradim. Telefonu açınca ben aglamaya basladim.

+Gamze kızım noldu?

- Meral teyze ben çok üzgünüm.

+ Kızım noluyo.

- Sahile gittigimde Berk'e bir araba çarpmıştı. Şuan hastanedeyiz.

+ Neeee

diye bagirdi meral teyze ve ses gitti . Meral teyze, meral teyze dedim ses yok. Bunun üstüne Berk'in babasi telefonu eline aldı.

+Gamze kızım noluyo. Meral bayıldı.

- Sadık amca Berk'e araba çarpmış hastanedeyiz.

+Ne . Hangi hastane hemen geliyoruz.

-Aydın hastanesi.

dedim ve telefonu kapattım. 15 dk sonra meral teyzeyle sadık amca telaşlı bir sekilde hastaneye. Geldiler meral teyzenin aglamaktan gözü şişmisti. Hemen yanıma geldiler. Meral teyzenin hic konuscak hali yoktu. Sadik amca sordu.

+ Nasıl oldu bu gamze.

- Bende bilmiyorum. Sahile gittigimde berk yerdeydi hemen hastaneye getirdik. Hala ameliyatta dedim.

Bunun ustune sadik amcayla meral teyze oturdular. Ve beklemeye basladik. Sonunda Berk ameliyattan çıkti. Doktoru Berk'in hayati riskinin devam ettigini . Yogun bakimda durcagini soyledi. Meral teyzeyle ben aglmaya basladik yine. Sadık amca aglamiyodu. Ama eminim icinde ne yanginlar yanıyodu. Kolay degil canlarından bir parça.

Sonra annemler gözûktü. Koşup anneme sarıldım. Babama bakmadim bile. O sebepsizce Ankara'ya gidicez demeseydi ben de bu saatte Berk'le bulusmazdim. Bu kazada olmazdı. Bu saatten sonra Berk iyileşip ayağa kalkmadığı sürece babamın suratina bakmicam. Cunku bunlarin sorumlusu o. Direkt olarak vesile olmasada dolaylı yoldan bu kazanin sorumlusu oydu.Bunları düsunurken hala annemin omuzunda agliyordum. Annemde beni yatıştırmaya çalısiyordu. Ama Berk iyilesip ayağa kalkmadığı surece ben ne yatışırdım. Ne de sinirim geçerdi.