Tell Me Pretty Lies • BrightWin

6'

Bana doğru gelen platonik olduğum sahte sevgilim(?) oldukça mutlu gözüküyordu.Elbette ben de mutluydum,benimle zaman geçiriyor; tek başıma kalmama izin vermiyordu.

Bunun ucunda Anong var diye olsa bile bu yaptıkları,beni mutlu ediyordu.

"Hoşgeldin Win!"

Geldiğinde bana sımsıkı sarılmıştı.Ne ara bu kadar yakın olmuştuk,bilmiyordum.

Ben de ona kollarımı sardığımda,yapabilirmiş gibi kollarını daha da sıkı sardı.

"Bright,sanırım Anong beni takip etmeye başladı.Korkuyorum!"

"Tanrım,neden böyle bir şey yapsın Win?"

"Bilmiyorum ki, yaparsa diye korkuyorum."

"O kadar psikopat değildir herhalde yahu?"

"Belki de..."

Elini tutup yürümeye başladığımda,derin ve titrek bir nefes almıştım.Kış aylarındaydık ve hava oldukça soğuktu.Etrafta görünmediğini sanan aptal magazinciler,ben ve Win'in fotoğraflarını çekiyorlardı.

"Tanrım,bunlar ne böyle! Her gittiğimiz yerde karşımıza çıkıyorlar ağlayacağım şimdi!"

"Win,bunlara zaten alışmış olmalısın.Sonuçta biz sahte sevgililik olayına karışmadan önce de ünlüydün sen."

"Orası öyle ama,biliyorsun magazincileri.Bir sevgilim olduğunu duyunca benden çok sana yoğunlaştılar zaten.Sürekli senin benim sevgilim olmanla ilgili haber yapıyorlar!Ve şimdi önceden olduğumdan daha çok odak noktasıyım,hatta noktasıyız."

"Bu seni rahatsız mı ediyor? Yani,bizi sürekli haber yapmaları..."

"Beni rahatsız eden seninle birlikte olduğumu sürekli haber yapmaları değil.Sürekli magazincilerin ve Anong'un etrafımızda olması ve bizi dikizlemeleri.Düzgün hareket edemiyoruz bile."

Bir şey söylemeyip elini sıktım,güven vermek istercesine.Bana döndüğünde,içten bir şekilde gülümsedim.

"Sakin ol artık,Win.Onlara göre yaşamak zorunda değilsin.Onlara göre yaşamak zorunda değiliz."

"Tanrım,gerçek sevgililer gibiyiz..."

Şüphelenmemesi için kısa bir kahkaha attığımda o da gülmeye başladı.

"Nereye gidiyoruz?"

Gülmeyi kestikten sonra sorduğu soruyla ona döndüm.

"Bilmem,nereye istersen gidebiliriz."

Sahil kenarı fikrini ortaya atmak çok mu romantik kaçardı?

"Sahil kenarına ne dersin? Orası güzel."

"Olur,harika olur hatta!"

"Pekala,gideceğimiz yer sahil olduğuna göre çok yolumuz var.Taksiyle gitmeye ne dersin?"

"Aslında P'pan bizi bekliyordu."

"Onunla mı gidelim?"

"Daha rahat oluruz."

"Tamam o zaman,P'pan ile gidelim."

Ona gülümsedikten sonra kısa bir telefon konuşması yapmış,güler yüzüyle şoförünün geleceğini söylemişti.

Yüzüne şöyle bir baktığımda,Win öylesine güzel bir çocuktu ki...

Gözleri ışıl ışıldı her zaman.

Gülüşü solmuyordu.

Onu sevenlerin sevgilerini geri çevirmekte zorlanıyordu,birbirimizi tanımak için olan telefon konuşmamızda söylemişti.

Kalbi tertemizdi.

O,gitgide bende çok daha fazlası oluyordu ve ben bundan çok korkuyordum.

"Hey,Bright! İyi misin?"

Yanımdaki güzel çocuğun elini gözümün önüne salladığını fark ettiğimde,irkilmiştim.

Win endişeli gözlerle bana bakıyordu.

"Bir sorun mu var?"

"Ah,hayır hayır.Dalmışım sadece!"

Seni düşünürken* diye düzeltti beni iç sesim.

Her neyse diyerek omuz silktim ve ellerimin arasındaki Win'in elini sıkı sıkıya tutarak karşımızda duran siyah arabaya ilerledim.

İkimiz de arabaya geçtiğimizde,Win başını omzuma yaslayıp biraz yorgun olduğunu,gözlerini dinlendirmek istediğini söylemişti.

Bir anda ne olduğunu ve neden yorulduğunu anlamamıştım ama belki de düşünceleri yoruyordu onu benim gibi.

18 dakika sonra

Sonunda sahile varmıştık ve araba durduğunda Win başını hızlıca kaldırmış,irkilerek uyanmıştı.

"Geldik,Win."

Gülümsedi ve hala iç içe olan ellerimize baktı.

"E hadi inelim o zaman?"

Kısa bir gülümsemeden sonra karşımızda duran sahil kafesine ilerlemiştik.

Win daha oturmadan birkaç kişi onunla fotoğraf çekilmeye gelmişti bile!

Siparişlerimizi verip yerimize oturduğumuzda,sakince konuşmaya başlamıştık.

"Bright,biliyor musun? Papatyalara bayılırım! Beyaz ve masumlar.Öylesine güzeller ki...Başka bir hayatım olsa kesinlikle papatya olmak isterdim.Düşünsene,aşık biri sevdiği insana vermek için bir çiçek olan seni koparıyor.Ne de güzel olurdu...Beni layık görmesine sevinirdim ben!"

"Emin ol,aşık olan insan senin güzelliğine dayanamaz ve tek bir yaprağına dahi dokunamazdı zarar gelmesin diye."

~~

Selam bebeklerim,sizleri beklettiğim için üzgünüm ama emin olun o kadar boşluktayım ki...

Bu sene sınav senem ve sizi boşladığım için çok üzgünüm.

Burayı boşladığım zamanlarda bolca ders çalıştım ve girdiğim sınavı her ne kadar kazanamasam da tamı tamına 450 puan aldım.Yalnızca 50 puan kaybetmişim ve o kadar yüksek bir puan ki...

Kendimi geliştirebildiğim için çok mutluyum!

Her neyse,sizleri seviyorum.Çok güzel günleriniz olsun,iyi günler meleklerim🥰💜