Midnight Confession (Paradise Series#1)

Epilogue

This is the ending of the 'In the Midnight of Paradise.'Hanggang sa muli. Next to this Coming Back to his Paradise

Ending

"You going home?"

I turned my gaze to the familiar voice. I smirk and nod. Maingat kong zinipper ang bag.

"What are you doing here? Kala ko ba nasa mission ka?"

Nagkibit balikat siya. "Just visiting here."

"May magaganda ba doon? Ipakilala mo naman sa akin," I joked

Tinaasan niya ako ng kilay. "Why you even asking? As if you have any interest. Masyado mong mahal ang pagme-mayor. I think you will end up being a single."

"Nagsalita ang walang girlfriend," nginisian ko siya.

He ignored me and I just continued folding the clothes. When I finished, I put the bag on the bed. Lumapit ako sakaniya na mukhang may malalim na iniisip.

"Mukhang malalim ang iniisip mo ah. May problema ba?" nagaalala kong tanong.

Lagi namang seryoso ang taong ito pero iba ang pakiramdam ko ngayon. Parehas lang sila ni Soren na parang pinaglihi sa sama ng loob. Pero medyo maayos naman si Kuya Simon kumpara sa lalaking 'yon. Ewan ko ba kung bakit lagi mainit ang ulo non. Pasalamat na lang ako dahil hindi naging katulad niya si Samson.

Nilingon niya, "Inlove na yata ako."

Napahagalapakak ako sa tawa. Napahawak ako sa tiyan. Napatigil ako nang mapansin ang masama niyang tingin. Tumikhim ako at umayos ng tayo.

"Kuya, alam kong wala sa bokabularyo mo ang salitang love. Ano bang pinagsasabi mo d'yan."

"Naramdaman mo na ba yung pakiramdam na gusto mong manakit kasi nakikita mo yung taong gusto mo na masaya sa iba?" he really looks serious. What the freak?

Nagisip muna ako bago sumagot sakaniya. Sa pagkakatanda ko, wala naman akong naramdaman na ganiyang bagay. Masyado akong abala sa pagme-mayor kaya wala na akong oras para sa ganon.

Ayoko munang magmahal at baka ikabaliw ko lang. Nagkaroon ako ng girlfriend nung college pero napagkasunduan na lang namin na tumigil. Wala talaga akong nararamdaman sakaniya. Hindi ko nga alam kung bakit ko naging girlfriend 'yon.

"Hindi pa, at wala akong balak na maramdaman 'yon. Masyado na kong mahal ang pagme-mayor para pagtuunan pa ang ibang bagay," nginisian ko siya.

Napailing siya. "Kakainin mo rin yang sinabi mo."

Napatingin ako sa relo ko. Kailangan ko ng umalis. Baka gabihin pa ako sa daan.

Tinapik ko siya, "Gotta go, Kuya. Magiingat ka sa kung ano mang ipapasok mo."

Kinuha ko na ang bag ko at tumakbo palabas ng kwarto. Hindi ko alam na sa puntong iyon ay totoo nga si Kuya. Kakainin ko rin talaga ang sinabi ko.

Kakaiba siya. Simpleng babae lang naman siya. Wala namang espesiyal sa pagkatao niya pero masyado niya pinapatibok nang ganito ang puso ko.

Nababaliw na yata ako. Tinungga ko ang baso na may lamang alak habang nakatayo sa veranda at nilalanghap ang simoy ng hangin.

Madaling araw na pero hindi pa rin ako natutulog. Nahihilo na rin ako kakainom ng lintik na 'to.

Ilang araw na ang nakakalipas simula nang makilala ko si Florencia. Tila nagbago ang lahat.

Naiinis ako nung makita ko siyang may katawanang lalaki.

I stopped the car when I saw Florencia talking to the man.

I swallowed a few times because I felt different. What's this? What is happening to me.