Yeni Hayat

🔥Bölüm 1🔥

                       🔥Tanıtım🔥
Marinette// Yaş 17
Doktorlar odadan çıktığında baba mı görmek için içeri girdim. Yüzü solgundu, gözleri eskisi gibi sevgiyle bakmıyordu.
-Marinette: Baba?
Beni fark edince yüzüne yapmacık bir gülümseme yerleştirdi.
Konuşmak için ağzını açtığım da öksürmeye başlamıştı.
-Marinette: Baba... Lütfen kendini yorma.
Gözyaşlarım sel olmuş akıyordu. Sesim çıkmasın diye nefesimi tutmuştum.

" Kızım... Seninle son kez konuşmak istiyorum. Lütfen kesme. Sana iyi bir hayat sunamadım. Seninle yapmak istediğim hayallerim vardı. Baba kız..."
yine öksürük krizleri tutmuştu. Bir kaç saniye sonra derinden nefes alıp yine konuşmaya başladı. "Ben öleceğim... Gözüm arkada kalsın istemiyorum. Konuştum ve birazdan gideceksin.. Yeni bir hayatın olacak" deyip susmuştu...

Elimin tersiyle gözyaşlarımı silip burnumu çektim.
-Marinette: Hayır baba! Seni bırakıp gitmeyeceğim! Sende ölmeyeceksin! Seninle kurduğumuz onca hayal var. Hepsini gerçekleştireceğiz.
Bir şeyler daha demek için konuşmak istemişti ama susmuş ve öksürmeye başlamıştı. Dakikalar oldu hala durmamıştı ve odaya doktorlar girmişti.
-Marinette: Baba!!
-Doktor: dışarı çıkın!
-Marinette: Hayır babam!!

...

Öldü... Babam öldü.
-Gabriel: Sakin ol güzel kızım.
-Marinette: Öldü...

Bir kaç saat sonra
Büyük bir malikânenin önünde durmuştuk. Gabriel amcanı bir kaç kere babamla görmüştüm. Ama pek tanımam.
-Gabriel: Yeni evine hoşgeldin
Deyip kocaman gülümsedi. Kapılar açılmış bir kaç çalışan karşılamıştı bizi.
-Çalışan: Hoş  geldiniz
-Gabriel: Hoş buldum, Lisa. Gel hadi, Marinette.
Bir kaç adım atıp sessizce kenarda durdum.
-Gabriel: Bir şey olursa Lisa'ya söyleye bilirsin.
-Marinette: Tamam
Bir kaç adım attığımızda önümüzdeki uzun merdivenlerden sarışın bir genç indi. Yeşil gözleriyle beni süzüp, güldü. Gülüşü aşırı iticiydi.
-Adrien: Ooo Merhaba Gabriel bey.
-Gabriel: Oğlum!
-Adrien: Bu güzel kadında kim? Yeni sevgililerinizden biri mi?
Dediğinde gözlerim kocaman açılmış ona bakmıştım.
-Gabriel: Doğru konuş, Adrien! Yakın arkadaşımın kızı. Ve artık bizimle kalıyor. Bu terbiyesiz davranışlarını Marinette'e sergilemezsin umarım.
-Adrien: Umarım...
Ellerini cebine koyup evden gitmişti.
-Gabriel: Sen ona bakma.
-Marinette: Oğlunuz mu?
-Gabriel: Oğlum...

...

Akşam 19:00
Bana verilen odada sessizce oturuyordum. Güzel bir odaydı.
-Marinette: Baba... Geri dönmeni o kadar istiyorum ki...
Bir kaç saniye sonra kapı çalmış ve içeri Lisa girmişti.
-Lisa: Küçük hanım akşam yemeyi hazır.
Kafamı olumlu şekilde sallayıp ayağa kalktım.

Uzun masanın başında Gabriel oturmuştu, onun yanındaysa Adrien adlı oğlu. Adrien'in karşısına geçip sessizce oturmuştum.
-Adrien: bizimle oturacak?
-Gabriel: Evet. Sorun mu var?
-Adrien: Sorun Var! Bizimle oturmasını istemiyorum!
-Gabriel: Haddini aşıyorsun Adrien!
-Adrien: Haddi mi aşmıyorum bay Gabriel!
-Marinette: Ben kalka bilirim. Üzgünüm...
-Gabriel: Otur Marinette! Adrien beğenmiyorsa kendi kalka bilir.
Babasının dediği şeyle Adrien hızla kalkıp masadan ayrılmıştı.
-Marinette: Ben üzgünüm Gabriel amca
-Gabriel: Üzülme, kızım. Adrien haddini aşmaya  başladı zaten

...

Gözlerime dolan ağırlıkla gözlerimi kapattım. Ah vücudum bağımsızlık ilan etmişti şuan.
Kapı çat diye açılmış içeri karanlık yüzünden görmediğim birisi girmişti.
-Marinette: Hey!
-Adrien: Eğlenelim biraz. Ne dersin Mari'cik?

...

Hoşgeldiniz yeni kitaba. Nasıl buldunuz?

Oy ve yorumlar sizden, yblar benden

Kısa olmasının sebebi tanıtım olması

Seviliyorsunuz💛