Yeni Hayat

🔥Bölüm 26🔥

12 Aralık 2020
23:56 başladım yazmaya bölümü. Modum yok. Anca ağlamalı yazacam. Biraz ağlayın
Vallaha ölüyrem resmen baboo

...

Adrien
Marinette'in kaldığı odaya koşarak girmiştim.
-Adrien: Marinette nerede?!
-Doktor: Malesef
-Adrien: Ne malesef?!! Karım nerede?!
-Doktor: Adrien bey... Anneyi ve bebeği kaybettik. Başınız...
-Adrien: Yalan söyleme!! Daha sabah buradaydı. Uyuyordu!!
-Doktor: Adrien

"Adrien"
"Lan!"

...

Gözlerim açılmış, derinden nefes almaya çalışıyordum.
-Leo: Büyük bir anı kaçırıyorsun!!
-Adrien: Marinette?! Nerede?
-Leo: Gel bebeğe bak!!
-Adrien: Leo'nun peşinden gitmiştim.
Ekranda gördüğüm manzarayla gözlerim yaşarmıştı.
-Adrien: Oha...
-Leo: Garip hissettim lan... Sanki ben hamileyim
-Adrien: Sağlığı nasıl doktor?
-Doktor: Şuan durumları normal diyelim. Ama anne kısa sürede uyanmazsa ikisinide kaybede biliriz. Marinette'in vücudu git-gide zayıflıyor. Gücünü kaybediyor.
-Adrien: Uyanacak, karım! Siz elinizden geleni yapın
-Doktor: Elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz Adrien bey
-Adrien: İkisinden birine bir şey olursa bu hastane kafanıza uçar!!
-Leo: Adrien, yeter! Onlar her şeyi yapıyorlar
-Adrien: Anlamıyorsun, Leo!! Gözümün önünde tükeniyor... Bir şey yapamıyorum
-Leo: Sakin ol önce. Marinette uyanacak, eminim. Böyle yaparak hiç kimseye bir faydan dokunmuyor zaten

...

1 hafta sonra
Uyan artık güzel sevgilim... Biraz daha uyursan hiç uyanmayacaksan...
-Adrien: Gözlerini aç hadi...

*Sessizlik

-Adrien: Bak eğer canımı yakmaya çalışıyorsan başarıyorsun. Çocukken sana kötü davranıyordum. Onun hıncını mı alıyorsun?

*Sessizlik

Uyanacaksın. Değil mi? Beni yanlız bırakmazsın?

"Bak ben bir gün ölürsem sakın başkalarını sevme! Vallaha kefeni yırtar gelip seni döverim"

Lafları aklıma gelmişti.
-Adrien: Ölmeyeceksin. Ben olduğum sürece sonsuz uykuya dalmak yok.... Hadi kalk be, güzelim. Bana çok iyi bir ders verdin... Ama artık yeter, lütfen. Sana yalvarırım kalk!!! Kalk, Marinette!!

...

Yazardan
Adrien'in bağrışları hastanede yankılanıyordu. Leo ve doktorlar koşarak içeri girdiğinde Adrien hala Marinette'e kalkması için yalvararak bağırıyordu. Ses tonu o kadar acı vericiydi ki... Ölmek çok kolay aslında. Yaşamaksa tam tersi. Yaşamak için güçlü olmak gerekir. Güçlüysen düşsen bile o kadar acıtmaz. Ama tam tersi güçsüz olursan tek düşüşün seni yok eder. Kalkamazsın ayağa, dik duramazsın.

Leo Adrien'a sarılmış onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Adrien'in gözyaşları ve bağırış sesleri karışmıştı.
-Adrien: O ölüyor!!!
-Leo: Sakin ol, Adrien
-Adrien: O ölüyor, Leo!! Görmüyorsun!
-Leo: Sen böyle yaptıkça o dahada güçsüz düşüyor
-Adrien: Onu kaybedemem! Anlıyor musun, beni? Onu kaybedersem biterim, Leo... Biterim...
Sesi aniden azalmıştı. Hastane duvarları çocukluğunu hatırlatıyordu. Annesinin kalbi tedavi olduğu hastanede durmuştu. Aynı anıları yeniden yaşamak nasıl bir his sizce?
Eskiden sonsuzluk hakkında konuştuğun kişiler... Şuan gözlerinin önünde tükeniyor, yok oluyor yavaş yavaş. Eğer bir başlangıç varsa, sonda vardır. Ve o son en beklenmedik zamanda gele bilir.