7.bölüm

100 55 99
                                    

Bana seslenen kişi Rüzgardı. Az önce ben Oğuzla öpüşücekken Rüzgar ve yanındaki Kiraza yakalandık. Bu düşünce beni utandırdı.

Rüzgar Oğuz'u sevmiyordu. Neden sevmediğini sorduğumdaysa cevap vermemişti. Ben şuan Rüzgar'ın sevmediği Oğuzla sevgiliyim ve bizi öpüşücekken yakaladı. Rüzgar bana seslenince düşüncelerimsen sıyrıldım.

Rüzgar
"Arya az önce sen ve Oğuz ben gelmeseydim öpüşücektiniz değil mi? Sen ödev yapıcağınızı söylemiştin ama görüyorum ki bize yalan söylemişsin"dedi.

Rüzgarın yüzünde hayal kırıklığını görüyordum. Ben hayatım boyunca Rüzgar ya da Dolunaya asla yalan söylememiştim. Ama bugün aşık olduğum çocuk için yalan söylemiştim. Rüzgarın yüzündeki hayal kırıklığını gördüğümde keşke söylemeseydim dedim.

Rüzgar
"Arya neden bana ve Dolunaya yalan söyledin. Bize ders çalışıcam diyorsun 1,2 saate gelirim diyorsun bizde tamam diyoruz. Seni arıyorum ulaşamıyoruz. Oğuzu aradım ulaşamadım. Sonra sizin burda olduğunuzu öğreniyorum ve bir bakalım ne görüyorum. Birlikte yemek yiyorsunuz üstüne ben ve Kiraz gelmese öpüşüyordunuz. Arya bana yalan söylemeni anlarım. Oğuzu sevemdiğim için demişsindir derim ama Dolunay ona niye yalan söyledin. Ona en azından gerçeği söyleseydin en azından. Tamam Oğuzu sevmiyorum asla da sevmeycem ama sizin ilişkinizi de karşı çıkıcak değilim. Sen onunla mutluysan benim için sorun değil. Seni üzmediği sürece. Senin mutluluğunu elinden almam"dedi ve sonra gitti.

Benim kafama çok karışıktı. Hiç birşey böyle olmamalıydı. Başım dönmeye etraf kararmaya başladı. En son duyduğum ses Kiraz ve Oğuzun bana "Arya... " diye bağırışı başka şeylerde söylediler ama ben duyamadım. Sonrası karanlık.

Gözlerimş açtığımda bir odadayım. Duvarlar gri ve mavi tonuydaydı. Çok az da kahverengi tonu da vardı. Yatağın hemen kenarında kamodin vardı. Komidinin üstüne birkaç fotoğraf. Fotoğraflardan birbirini elime aldım. Elime aldığım fotoğrafta küçük bir erkek çocuğu vardı.

Yanında da ondan birkaç yaş küçük görününen bir kız çocuğu vardı. İkisinde çok neşeli görünüyordu. Bu kimse çok tatlı ve neşeli görünüyorlardı. Ben bunları düşünürken odaya biri girdi.

Giren kişi Oğuz arkasındanda Rüzgar Dolunay ve Kiraz. Rüzgar gitmemişti. Oğuz "
uyandın mı Arya? Ne kadar malca bir soru uyandığını gördüğüm halde neyse. Ne zaman uyandın? Kendini nasıl hissediyorsun? İyi misin?..."gibi daha bir çok soru sordu.
Ben dayanmayım.

" Oğuz sakinleşirmisin. İyiyim. Az önce uyandım. İyi hissediyorum... "dedim. Dolunay
" Arya niye bayıldın. Ne oldu. Oğuzun evinde ne işin var. Rüzgarı aradım. Arkadan Kiraz ve Oğuzun sesi geliyordu bende Rüzgara nerde olduğunu sordum. O da burası dedi. Neden buradasın. Sen ödev yapmıycaz demiştin. 1,2 saat dedin ama gelmedin. Biri bana burda neler olduğunu açıklayabilir mi? "dedi Dolunay.

Dolunay hem kızgın hemde endişeliydi. Ben tek kelime edemedim. Tek bir söz bile ağzımdan çıkmadı. Kafamı önüme eğdim. Kafamı eğeince elimdeki resmi görmüş oldum.

Resimdeki erkek çocuk Oğuzdu. Peki ya kız çocuğu kimdi diye düşünürken Dolunay'ın sesi sayesinde kafamın içindeki düşüncelerden çıkıp ne dediğini dinlemeye başladım.

Dolunay
" Arya,Rüzgar,Kiraz, Oğuz biriniz bana burda ne olduğunu açıklasın" dedi. Bende
"tamam ben açıklıycam herkes çıksın Dolunay hariç"dedim. Herkes çıktı Dolunay hariç.

Derin bir nefes alıp
" Dolunay şuan ki söyliyceklerim için beni affet. Ben aslında sana yalan söyledim. Ben, Oğuzla ödevi bitince yemeğe çıktık. Yemeğe çıkmamızın nedeni ise ben Oğuzla sevgili olduğum için. Yani kutlamak içindi. Sen aramadan önce anlaştık. Ben o an ne düşündüm neden böyle birşey yaptım gerçek çten bilmiyorum. Belkide Oğuzun büyüsüne kapılmışsyım bilmiyorum ama gerçekten çoooook üzgünüm. Rüzgarın dediklerinden sonra kendimi çok daha kötü hissetmeye başladım "dedim ve ağlama başladım.

Dolunay ben ağlarken bana sarılıp
" üzülme. Keşke doğruyı söyleseydin. Emin ol sana kimse gitme demezdi. Dese bile ben senin arkandayım. Rüzgar arkanda"kendimi çok ama çok kötü hissediyordum.

Ben böyle iyi arkadaştan öte kardeş dediğim insanlara nasıl yalan söylemiştim. Ben bunu nasıl yapmıştım. Kendimden nefret ediyorum.

Ben bunları düşünürken Dolunay'ın sesiyle birlikte düşüncelerinimden çıktım ve ne dediğini dinlemeye başladım. Dolunay
"Arya sen biraz dinlen tamam mı? Yorma kendini çok kötü görünüyorsun hadi dinlen sen"dedi ve beni yatarıp odadan çıktı. Gözlerim kapattım. Sonrası karanlık.

Dolunay'dan devam

Umarım beğenirsiniz. Biraz kısa oldu ama olsun.  Vote ve yorum yapmayı unutmayın. Okuyan herkese çooook teşekkür ederim. Sizleri  seviyorum ❤️❤️❤️❤️❤️. Bugün yazabişirsem bir bölüm daha atıcam. Aklıma birşey gelmiyor o yüzden bir bölüm atabildim. Herkesten özür dilerim.

Evren Bar ( Düzenleniyor) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin