𑁍 light to my darkness

ep.5

ঙ

"Ne demek aşık oldum?" şaşkına dönmüştüm. O başka birini severken onu nasıl sevecektim?

Eğer onu bu şekilde sevmeye devam edersem acıdan geberirdim. Şu an gerçekten şoklar içindeydim.

"Evet, birisine aşık oldum" dedi. Biraz sesi garip çıkmıştı. Belki de bunu bana söylediği için garipti.

"Kime?" diye hızla sordum. Eee kim olduğunu merak ediyordum.

"Bunu söyleyebileceğimi sanmıyorum Yoongi. " dedi düşük bir tonda.

"Ah, peki. Zorlamayacağım" karşılık verdim. Verdiği nefes ile gülümsediğini anladım.

"Teşekkürler, daha sonra kim olduğunu kesinlikle söyleyeceğim." dedi ve sırtımdaki yastığı düzeltti.

O başka birini severken onu sevecek olmam ve kimi sevdiğini bekleyecek olmam ne kadar doğru? Saçma, değil mi? Ondan ne kadar uzak, o kadar iyi.

"Abin geldi Yoongi" ablası odaya girdi ve seslendi.

"Teşekkür ederim, her şey için." yavaşça ayağa kalktım ve hafif başımı öne eğip teşekkür ettim.

Abim eve kadar girmişti. Yanıma gelip kolumdan tuttu ve yanımdakilere selam verdi.

"Her şey için teşekkürler" dedi ve eğildi.

"Sorun değil. Yarın görüşürüz Yoongi" dediğinde cevap vermedim ve yürümeye başladım.

Eğilme faslı bitince abim de bana eşlik etti ve arabaya bindirdi. Kendisi de bindikten sonra arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı.

Gözlerimi kapattım ve rüzgarın kulağıma dolan sesini dinlemeye başladım.

"Yine mi oldu aynısı?" diye soru yönelttiğinde mırıldanarak onu onayladım. "Hıı"

"Ne gördün?" diye tekrar bir soru yöneltti. Derin bir nefes verdim.

"Seungwan'ı. Bu sefer onun yüzünü, saçını, her detayını gördüm. Ama ardından çok acı çektim. Anlıktı. Tekrar görebilmem %50. Dünyayı tekrar görebilmem de %50. " olan nefesimi dışarı bıraktım.

"Güzel miydi? Seungwan yani?" diye imalı bir şekilde sordu.

Hafif tebessüm ettim. Başımı ona doğru çevirdim. " Oh~" onu onayladım. "Çok güzel. Bembeyaz bir cildi var, melek gibiydi. Bilmiyorum ama her seferinde onunla beraberken atak geçiriyorum. O belki de karanlığımın ışığı. Karanlığımı tamamen aydınlatıp her şeye doya doya bakmak istiyorum" ses tonum alçaktı. Mırıldanarak konuşuyordum.

"Ondan hoşlanıyor musun?" ciddi bir şekilde sorduğu için ona ciddi bir şekilde cevap verdim.

"Evet. Onunlayken kendimi güvende hissediyorum. Yanımdayken rahatlıyorum, mutlu oluyorum. Fakat...hoşlandığı biri varmış. Kim olduğunu söylemiyor." Önüme hızla döndüm ve burnumdan soludum.

"Belki sevdiği kişiyi sana söylemek için hazır hissetmiyor. Beklemelisin. "

Kafamı olumsuz bir şekilde iki yana salladım. Söylemesi gerekirdi. ARTIK hiçbir şansım kalmadı.