Bu aralar bu şarkıyı kafama çok taktım. Şarkıdaki duyguyu hissediyorum.
🎤Demian - Cassette
ঙ
"Seungwan karanlığıma ışık olur musun?" diye sormanın ardından tam tamına 3 saat geçmişti.
Ben abimle eve bile dönmüştüm. O ise hâlâ cevap vermemişti. Odamdan çıkıp içeriye doğru yürümeye başladım. Bugün ki yaşadığım şeyleri danışmam gerekiyordu. Belki bir umut görebilirdim?
Düşünceli bir ifadeyle koltuğa oturdum ve ayaklarımı yukarı kaldırıp dizlerimi büktüm.
"Bir şey mi oldu Yoongi?" babamın sorusuyla başımı o tarafa çevirdim. Ardından masumca kafamı aşağı yukarı salladım.
"Bugün... Seungwan ile otobüsteyken... anlamadığım bir şekilde onun kıyafetlerini gördüm."
Hâlâ dediklerime inanamıyordum. Elimi enseme götürüp kaşırken gerçek olup olmadığını düşünüyordum.
"Ha?" abim şaşkınlığını belli eden bir ses çıkarmıştı.
"Emin misin? " babam da inanmamıştı. Ya da inanamamıştı.
"Aish!" saçlarımı karıştırıp devam ettim. "Emin değilim ama Seungwan'a söylediğim de gerçekten üzerinde onlar varmıştı." dudağımı dişledim.
"Bu Tanrı'nın bir lütfu olabilir mi? Yarın doktora gidelim Yoongi?!" annem ciddi bir ses tonu ve sevinçle konuşmuştu.
Ben neden sevinemiyordum? Sevinmek için erken değil miydi? Belki de başka bir nedeni vardı görmemin? Yeniden görme ihtimalim olacağı nereden belli?
Derin bir nefes bıraktım ortama. Başımı öne eğdim ve annemi onaylayan mırıltılar çıkarttım. H "Tanrım. Lütfen kardeşim Yoongi'nin gözlerini tekrar aç. Yalvarırım." abimin duasını duyduğumda sertçe yutkundum. Gözlerim dolmuş, kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.
"Abime diğer aile üyeleri de katılınca başımı dizlerime gömdüm ve sessizce ağlamaya başladım. Benim de tek dileğim ve duam buydu. Tekrardan görmek. Gözlerimi artık gizlememek istiyordum.
ঙ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seungwan karanlığıma ışık olur musun" soruma tam tamına 16 saat geçmişti. Hayır normal bir soruya neden daha cevap vermemişti anlamış değildim.
Düşüncelerimden kendimi arındırıp karşımda oturan doktora odaklandım.
"Bayan Min, bu daha önce görülmemiş bir durum. Bunu araştırmamız gerekiyor. Ama yüksek ihtimalle ya tekrar görecek ya da tamamen kalıcı bir şekilde hiç göremeyecek." dediğinde derin bir nefes verdim.
