Heyecanlanmıştım, mesajına anında cevap vermeyi düşünmüyordum neden bilmiyorum.Bu yüzden hemen Clora'ya mesaj attım.
-Patrick bana mesaj attı dışarıya çıkmak için heyecanlıyım ilk sana söylemek istedim, yazdım. 10 dakika sonra cevap geldi.
-Ondan hoşlanıyor musun? yazmıştı. Sanırım biraz yüzüm kızarmıştı ve
-Evet, yazdım. Yüzümde bir gülümseme oluşmuştu ki o mesaj sayesinde biraz sarsıldım.
-Patrick iyi bir arkadaşım ama ona güven olmaz insanları kandırmayı çok sever dikkatli ol, yazmıştı.
Aklıma gelen ilk şey, ondan uzak durmamı istiyordu çünkü ondan hoşlanmam ona garip geldi öyle bir insan değil fazla abartıyor, gibi bir düşünce olmuştu. Ama tabiki bunu yazmadım.
-Bence o kadar da değil iyi birine benziyor, yazdım.
-Sen yine de dikkat et, yazdı. Cevap vermedim ve açıkçası umursamadım. Tam unutuyordum ki Patrick'in mesajına cevap verdim.
-Tabiki, yazdım.
-O zaman yarın akşam, geçen gün geldiğin kafeye gel yazdı.
-Tamam. yazıp akşam yemeği için aşağıya indim. Yemek yerken katı kurallar ''Televizyon, telefon, müzik yasak'' bu yüzden birisi mesaj atsa bile göremeyecektim. Masadan kalkıp biraz televizyon izlemek için salona geçtim. Bu ailemizin pek alışık olduğu bir durum değildir. Ben salona geçtim! Normalde evdeki hayatım odam, mutfak, banyo olarak 3 ayrılıyordu. Erkek kardeşimin adı Jimy. Bu gün çizgi film günü. Her zamanki gibi! Uzun zamandır kimseyle kumanda kavgası yapmamıştım. Jimy kumandayı aldı ve çizgi film kanalına gelene kadar diğer kanallarden geçti. Bir kanalda Titanik vardı. Hayatımda yüzlerce kez izlediğim ve hiç sıkılmadığım TİTANİK. Bu bir kumanda kavgası olacak anlamına geliyordu ki sanırım Jimy de olacakları anlamıştı gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Kavga, dayak,küfür derken kumanda zaferi ablaya geçti tabiki. Saat 21:00. Jimy nin uyku saati. Odasını çıktı. Bende Titanik izlemeye başladım. Film bir yana aklımda yarın Patrick ile geçicek zamanı düşünüyordum, uyuyakaldım!
Dünden uyuyakalacağımı tahmin etmiştim yorgundum bu yüzden telefonun alarmını erkenden kurmuştum. Sabah alarmın boktan sesiyle uyandım. Uyurken cebimden yere düşen telefonumu alıp alarmı kapattım. Yorganı başıma çekip tekrar uykuya dalıcaktım ki kapıdan annem girdi. Evde sanki bir savaş vardı. Jimy okula gidiyor, babam gömleğini arıyor, annem ise beni uyandırmaya çalışıyordu. Saate baktım. Geç kalmamıştım ama hemen hazırlanıp evden çıktım. ''Üniversite'' sanırım bu kelimeden hırsımı almıştım, artık o kadar büyük bir kelimeyi temsil etmiyordu benim için. İçeri girdim. Ders dinlemeyi istemiyordum, başımı sıraya koydum ve Patrick yanıma oturdu,şaşırdım.
-Bu akşamı sakın unutma seni bekliyor olacağım Alex dedi. Tamam dememe fırsat bile vermeden kalkıp sırasına gitti. Sinir bozucuydu. Hayır yani konuşuyor ve hiç bir şey dememe fırsat vermeden gidiyor. O inanılmazdı ama bi o kadarda odun.
