Onun beni her zaman iyi hissettireceği tartışılmazdı ve bu hep aynı kaldı. Yazılanların üstünden tam 5 sene geçti ve hayatımda çok şey değişti. Mesela Fransızca öğretmenine
ihtiyaç duymuyorum çünkü iyi derecede Almanca ve Fransızca konuşabiliyorum. Hala psikiyatrist randevularıma ise devam ediyorum. Tam 5 yıl önce randevu sırasında asla yapmadığı bir hatayı yapıp defterini odamda unutması üzerine öğrenmiştim.
Obsesif kompulsif bozukluk...
Tüm bu olanlar daha da anlam kazanmıştı eve gelen özel hocalar boş kalmamam için bulunan hobiler beni aslında bunlardan hoşlanıp hoşlanmadığımdan emin olamayan biri yapmıştı bile. Mesela ben bir şeye üzüldüğümde Chopin-Nocturne çalarak kafa dağıtacak kadar sanatsal biri miydim?
Ailem çok ünlü ve varlıklı bir avukat ailesi olduğundan Almanya'da aldığım bu eğitim süreci bitmiş ve geri dönmüştük.
Şartlar aynı. Değişen hiçbir şey olmayacaktı.
Ben piyano ve keman çalmaya devam edecek,seanslarımı aksatmayacak ve hukuk okuyacaktım. Bana konan teşhis üzerinden uzun zaman geçmişti ve ben çok çaba harcamıştım.
Daha soğukkanlı, daha gamsız, daha acımasız...
Buraya ilk geldiğimizde Almanya'da olduğu gibi şehirden uzak bir yerde ev bulup kısa bir sürede yerleşmiştik. Üniversite sınavına girmiş ve sonuç bekliyor olmam, konan teşhis, ailemin benden üstün beklentisinde tabiki kıyafetlerimi renk düzenine göre yerleştirmiş olmam hoş karşılanmayacaktı. Bunu annemin kıyafetlerime uzun bir süre bakıp hoşnutsuz tavrından anlayabiliyordum. İlk defa bir şey söylememişti çünkü bu gece sonuçlar açıklanacaktı ne de olsa her şey anını beklerdi söylenmesi gereken bir şey varsa elbet söyleyenirdi.
Sonuçlar gece açıklanacağı için ailem her zamanki formaliteden katılmaları gereken bir yemeğe gitmişlerdi kesinlikle gelmeleri geceyi bulmayacaktı. Terasa çıkıp uzun uzun düşündüm biraz kuş seslerini dinledim, sevdiğim şarkılardan birini açtım sonra da saksıların arkasına gizlediğim pakete doğru yöneldim ve bir sigara yaktım.
Soğuk biriydim ve en yakınlarıma karşı bile aramda her zaman bir mesafe olurdu örneğin sigara içtiğimi bir ben bilirdim herkesin bilmesine gerek yoktu. Tam o sırada mesafemi hiçe sayan hep benim yanımda olan en yakın arkadaşımın mesajıyla irkildim. Sadece doğanın sesi vardı mesaj da zaten ondandı.
Doğa'dan
- Çok çalıştın. Kazanacaksın,biliyorum.
Seni seviyorum Karel.
Ben de biliyorum. Kazanacağım.
"İnanıyorum söylediğini candan söylediğine ama bugünkü karar yarın bozulur çok kez. Kendi kendimize verdiğimiz sözü tutmak en çabuk unuttuğumuz şeydir."
• Hamlet | William Shakespeare
☼ ☼ ☼
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH HAYATLAR
General FictionBelirsizliğimin penceresinden gökyüzündeki yıldızların oluşturduğu ahenkli dizilişi izliyorum. Tıpkı bu şiir dizesini okumaktan bıkmadığım zamanlarda, hastalıklı bir saplantıya dönüşmesini engellememe bu kadar az kalmışken; Elimde bir erkeğin el ya...
