chapter 2

311 40 0
                                    

Zawgyi

တီ~တီ~တီ~

Park jimin တစ္ေယာက္ ျပာယာခတ္ေနေလသည္။

"ငါညက အေစာႀကီးအိပ္တာပါ.  ဘာလို႔ အိပ္ရာထေနာက္က်ရတာလဲ."

ေရကို ႏွစ္ဆေလာက္ျမန္ေအာင္ခ်ိဳးလိုက္ၿပီးေနာက္ ေဘာင္းဘီကို အျမန္ ေကာက္စြပ္လိုက္သည္။

"အာ ကားေသာ့ ကားေသာ့"

မူးေနာက္ေနေအာင္႐ွာရျပန္သည္။ကားေသာ့ကို ပါးစပ္ကကိုက္ၿပီး ႐ွပ္အျပာေလးကို ၾကယ္သီးတပ္ရေသးသည္။
အေမတို႔ကလည္း ျပန္မေရာက္ေသးတာေၾကာင့္ ႏိႈးတဲ့လူမရိွတာျဖစ္သည္။ ႏိႈးတဲ့လူမရိွသလို မနက္စာျပင္တဲ့သူလည္းမရိွ။

"ဟူး မတတ္ႏိုင္ဘူး. ေဆးရံုေရာက္မွာပဲ စားရေတာ့မွာပဲ."

ဂ်ဴတီကုတ္ကို လႊားခနဲ ျခံဳကာ ေျပးရေလေတာ့သည္။

တီ~

"ဟယ္လို ေယာင္း
ေအး ငါလာၿပီ ေဆးရံုကန္တင္းကေန မုန္႔ဝယ္ထားေပး"

ေဆးရံုေရာက္ေတာ့လည္း ေျပးရျပန္သည္။ အလုပ္ဝင္တာက မၾကာေသးဘူးေလ။ေနာက္က်လို႔ မေကာင္ဘူးမဟုတ္လား။ park jimin တို႔ကအဲ့လိုပါ။ uni တက္ေနတုန္းကလည္း ႏိႈးမယ့္သူမရိွရင္မထ။ taehyung ကဒိုင္ခံႏိုွးရသည္။ မနက္စာလြတ္သြားတဲ့ ေက်ာင္းတက္ရက္ေတြဆိုတာ မေရႏိုင္။

"yarr ေပၚလာေသးတယ္ မင္းကႏိုွးမယ့္သူမရိွရင္ ေသေအာင္အိပ္မယ့္အမ်ိဳးပဲ"

"ဟီး"
စိတ္ေတာ္ညိဳေနေသာ သူငယ္ခ်င္းေလးကို သြားျဖဲျပလိုက္ရသည္။

"ေရာ့ ေရာ့ ျမန္​ျမန္​စား ဂ်ဴတီေတြက ဆက္ေနတာကြ"

"ေအးပါကြာ ငါတို႔ေယာင္းေလးက အေတာ္ဆံုးပဲ"

"ဟာ သြားစမ္း ေဟ့ေကာင္မင္းလက္ကမုန္႔ေတြနဲ႔"

"ဟီးဟီး"

တစ္ေန႔လံုး လုပ္လိုက္ရတဲ့အလုပ္ တိုင္းလိုက္ရတဲ့အဖ်ား ေတြ႔သမ်ွလူနာတိုင္းဖ်ားေနၾကသည္ထင္ရသည္။  အေရးထဲ ဆရာၾကည့္ေပးရင္ ေပ်ာက္မွာပါဆိုေသာ မမေတြကပါေသးသည္။ ေျပာရင္လည္း ႂကြားတယ္ျဖစ္ၾကဦးမယ္။ jiminက ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ ႏုွတ္ခမ္းဖူးဖူးနဲ႔ ေကာင္ေလးဆိုေတာ့ ေယာက္်ားေလးေရာ မိန္းကေလးေရာ ပစ္ေႂကြေနၾကတာျဖစ္သည္။

Best Of MeWhere stories live. Discover now