Tote Vita - Taekook

II

"Liu, güneş üç yönünde, randevuna geç kalacaksın." Terzi Zhou seslendiğinde Jeongguk yama yaptığı gömleği bir kenara bırakıp aceleyle ayaklandı. Küçük dükkanın içindeki boy aynanın karşısına geçip saçlarını düzeltmeye başladı. Üstündeki eskimiş kıyafete baktığında ne kadar mutsuz olduğunu Bay Zhou aynadaki yansımasından dahi görebiliyordu. Jeongguk Bay Zhou'dan kıyafet istemeye cesaret edememiş, utanmıştı ancak ihtiyar terzi uzun süredir kendisine yardım eden bu genci az çok tanımıştı. "Liu," Jeongguk arkasını döndüğünde Bay Zhou elinde krem rengi, soluk yeşil ve turkuaz renginde; birkaç çiçek işlemesiyle süslenmiş fakat basit bir hanfu tutuyordu. Köydekilerin giymeyeceği kadar güzel olsa da şehirde yaşayan sıradan kızların günlük kıyafetleri gibiydi, yani oldukça sıradandı aslında. "Gitmeden önce bunu denemeni istiyorum, ölçülerine bakacağım." Çok sık olmasa da Beijing'in merkezinden gelen müşterileri oluyordu bazen, hem daha ucuz olduğu hem de Bay Zhou yıllar öncesinde Beijing'de çalışıp ismini az çok duyurmuş olduğu için. Bu yüzden bazen böyle kıyafetler dikerlerdi ve Jeongguk da ortalama vücut ölçülerine sahip olduğu için sık sık kıyafetleri denerdi. Garipsememesinin sebebi buydu.

Yumuşak kumaş teninde kayıp yerini bulduğunda sanki onun için dikilmişçesine oturmuştu vücuduna. Eteklerinin uçlarında ve omuzlarında yeşil fırfırlar ve kol yenlerinde turkuaz kurdelenin üstüne işlenmiş pembe-beyaz çiçek işlemeleri vardı. Bu kurdeleyle aynı renkteki kuşağı da göğsünün hemen altına bağladı, onun gördğü kadınlar genelde böyle yapardı çünkü. Tamamen giyindiğinde paravanın arkasından çıkarak Bay Zhou'nun karşısına geçti. İhtiyar şöyle bir üstünü süzdükten sonra göğsünün altına bağladığı kuşağı çözdü ve beline biraz daha sıkıca bağladı, "İnce bir belin varsa bunu göstermelisin." diyerek.

"Ölçüleri tamsa çıkarabilir miyim? Geç kalacağım." Bay Zhou memnuniyetsiz bakışlarını elbisede gezdirdikten sonra mutsuzca söylendi, "İşlemelerini beğenmedim, yenisini yapacağım. İstersen sende kalsın, istersen atabilirsin de." İhtiyar huysuzlanır gibi yapsa da Jeongguk elbiseyi kendisine verdiğini anlamıştı hemen. Kendini tutamayıp yaşlı adamın boynuna sarıldı sıkıca. "Çok teşekkür ederim Bay Zhou. Gerçekten çok minnettarım. Bu iyiliğinizi unutmayacağım efendim." Yaşlı adam da gülerek genç çocuğun sırtını pat patladı babacan bir tavırla. "Önemli değil çocuğum," dedi Jeongguk'un uzun, siyah ve dalgalı saçlarını okşarken. "Hadi git de randevunu kaçırma. Güzelce eğlen tamam mı? Bu gün sana benim hediyem olsun." Sözlerini bitirir bitirmez cebinden küçük bir kese çıkardı, içinde birkaç gümüş para ve mavi çiçekli bir toka vardı. Elbisesinin fırfırlarıyla aynı renk olan tokayı Jeongguk'un saçları arasına iliştirdikten sonra para dolu keseyi de eline tutuşturmuştu. Jeongguk küçük kırmızı kesenin ağzını açıp içine baktıktan sonra mahcubiyetle parayı sahibine uzatmıştı. "Üzgünüm efendim ancak bunu kabul edemem."

Yaşlı adam kendi ailesinin bile çok ender gördüğü gülüşünü tereddütsüzce sergiledi genç olana. "Üç yıldır bana yardım ediyorsun fakat hak ettiğin parayı almadığını biliyorum. Bu senin hakkın Liu. İtiraz etme, git ve seve seve harca. Aklım sende kalmasın." Jeongguk birkaç kere eğilip bolca teşekkür ettikten sonra dükkandan ayrıldı ve Liuxian'ın onu beklediği yere, tanıştıklarında gittikleri kuyunun önüne doğru koşar adımlarla gitti. Bu sırada çamur olamasın diye yeni elbisesinin eteklerini ellerinde toplamış, engel olamadığı gülüşünü saklamak için başını eğerek ilerliyordu. Sonunda kuyunun yanına vardığında başını kaldırmasıyla birlikte yanakları tatlı bir kırmızıya bulanmıştı utangaçlıkla. Liuxian yeşil bir hanfu giyiyordu, haberleri bile olmadan evli çiftler gibi giyinmişlerdi. Üstelik yeşil renk esmer tenine kesinlikle çok yakışmıştı.

Yanaklarının kızardığını fark ettiği için elleriyle yüzüne yelleyerek kızarıklığı gidermeye çalışıyordu. Bu sırada kendisini fark edip vücudunu ona doğru döndüren Liuxian yüzünden ellerini aceleyle indirip tedirgin bir gülüş sundu ona.