Merdivenleri koşarak çıktım. Hiç bu kadar çok hayal kırıklığına uğramamıştım. Kendimi cok yalniz hissediyordum. Inanmıyordum. Arkadaşım olduğunu düşünmüştüm. Aslında lisede başımıza hem gülünç hem üzücü seyler geldi her ne kadar basit şeyler olsada. Hiç bu denli eğlendim günlerim olmamıştı. Hem Zeynep' le de cok yakındık. Bu duygular daha önce hic karşılaşmamistim.
Ben bunlari düşünürken Zeynep'in sesini duydum. Arkamı dönmedim. Arkamdan yetişti. ''Selenin yanından geliyorum ve ne olduğunu bilmek istiyorum.'' ''Söyleyeceklerimi bilsen ne olur ki.''
