Bu sabah heyecanla okula gittim çünkü bu gün ilk kez öğretmene seçtiğimiz şarkıyı söyleyecektik fakat Selin ve ben, Zeynep bu gün okula gelemedi. Yatağından ayrılamadı sanırım.
"Selin, neden bu kadar kişi gelmiş?"
"Sen ne zannediyordun?"
"Sadece biraz korkuyorum yani son bir kaç saniyede sahne korkum oluştu sanırım." dedim ve korku ile karışık bir ifadeyle tebessüm ettim.
Fakat bunun üzerine Selin'den hoş bir tepki alamadım.
"Madem öyle o korkuyu birkaç saniyede yen veya ben senin yerine çıkabilirim sonuçta sahneye bir konu mankeni olarak çıkacaksın." "Biliyorsun bu yarışmaya ya tek kişi yada üç kişi katılabiliyorsun. E bende Zeynepsiz katılmayacağıma göre!"
"Şimdi o korkuyu yen yada git!"
Bu sözlerin üzerine kendimi fazlasıyla önemsiz hissetmiştim. Bunları kaldıramazdım.
"Sana iyi şanslar"
Dedim ve kulis kapısını vurarak salondan uzaklaştım.
