Alta Sierra 1: Troilus Sandejas

Ikaapat na Kabanata

Ikaapat na Kabanata

Black is not a color. It is actually the absence of other colors. Just like when the sun sets and moon choose not to surface, we can only see darkness. Pumikit ako ng mariin at huminga ng malalim, my smile faltered as I look outside the window. Kumunot ang noo ko nang mapagtanto kung sino ang pababa ng sasakyan.

I swear I could amost cried. Mabilis akong lumabas ng kwarto at tinahak ang hagdan pababa sa malawak na sala ng mansion.

"Bree!"

My heart did a somersault looking at the gorgeous woman in front of me. She looks dashing as ever kaya ni hindi ko maisip kung paano niya ako kinaiinggitan sa maraming bagay ayon na rin sa kanya.

Bahagya siyang naglakad papunta sa akin bago ako mahigpit na niyakap.

"I missed you, Fiorella!"

I felt a sudden pain upon hearing my real name but that was outcast by the happiness of the presence of this woman... my very friend who got my back for more than three years now.

"You're here..."

"Yeah, 'cause I miss you!"

Maraming kumustuhan muna kay Mama Cynthia at kulitan sa pinsan niyang si Markus bago siya umakyat sa guest room sa taas. Bree talked nonstop, kept me posted how the two empires in Alta Sierra continues to show off. She indulged me about my abuela, who's health is deteriorating already as per her. Nang malaman ko ang balitang iyon ay naging taranta ako at hindi maalis sa akin ang labis na pag-aalala.

"Your Uncle Bernard is always on her side! I am a bit skeptical about this, e alam naman ng abuela mo kung gaano iyon kasakim. Pray not, pero paano kung may mangyari sa kanya? Sigurado ako magkakandarapa iyon sa kayamanan ng mga Sandoval."

Uncle Bernard is my grandpa's bastard son. Pinakikitunguhan sila ng maayos ni abuela kahit pa balita ang pagiging ganid nito at ang pagkakaroon ng malaking interes sa mga negosyo ng aming pamilya.

"You are the only legitimate heiress, Ella. I just hope your abuela is still on her right mind to ready her last will and give all the inheritance under your name."

"Bree!"

Marahan kon sinapo ang aking dibdib sa tinuran niya. Kahit pa masama ang loob ko kay abuela ay mahal ko pa rin naman siya. Nagkataon lamang na katulad ni mama ay hindi ko kayang diktahan niya ang buhay ko.

"I mean, if worse comes to worst. Sila ng anak niya ang makikinabang?"

"Bree, Katie and Uncle Bernard are family. May karapatan sila." pagtatanggol ko. Though my cousin Katie is never kind to me, sa tingin ko naman ay may karapatan din naman sila sa mamanahin kung sakali.

"The business world knows how your family name reached the peak solely because of your abuela. Kaya dapat ikaw pa rin ang tagapagmana sa malaking bahagi dahil hindi naman sila legal na Sandoval."

The idea that we are talking about my supposed inheritance makes my heart constrict. Nakapabigat sa pakiramdam na baka nga mawala si abuela na wala man lang ako sa tabi niya at ni hindi man lamang kami nagkakapatawaran. Hindi na ako kinulit ni Bree dahil nakatulog na kaagad siya dahil sa jet-lag.

Kinabukasan ay dinig ko ang halakhakan ng mga tao sa mansiyon. Maingay si Bree, unlike me. She can always light up the mood, parang si Mel lang. Binalingan ko ang cellphone at ganoon na lamang ang disappointment ko nag walang natanggap na mensahe mula kay Rios.

We exchanged numbers dahil sa kagustuhan kong bumalik sa falls pero mahigit isang linggo na ay ni hindi pa rin ito nagpaparamdam. Just when I always think that we're somehow having progress, bigla na lang iyon nawawala at tila bumabalik kami sa umpisa kaya wala kaming pinatutunguhan. Ayoko na ding umasa, sa mahigit isang linggo ng pagbabakasakali na magkita ulit kami ay natanto ko sa sarili na marahil wala naman sa kanya ang kung anumang sa tingin ko ay meron kami.