I am currently under the street lights, waiting for my mom to finish buying some snacks in 24/7 convenience store.
Masyadong nakakahiya kung doon ako sa loob maghihintay sa kanya, kaya mas minabuti ko nang sa labas nalang maghintay at makapagpa-hangin narin.
Alam mo yun? Tamang kinig lang nang music featuring cold weather at night.
Nae-enjoy ko naman sya kanina but as the time passes, nababagot na ako.
"Tae, alas-diyes na wala parin si mama, tagal nya namang mamili" bulong ko sa sarili ko.
I decided to visit my facebook account while waiting for her.
And unexpectedly, sunod-sunod na tunog ang aking narinig mula sa cellphone ko.
*You have 99+ new notifications.
Out of curiosity, naisipan kong tingnan kung ano iyon.
*Drake, and 23 others tagged you in a post.
"Haaays, ito lang pala. Wala na naman sa katinuan 'tong boyfriend ko at kung ano-anong pinag-ppost at aba, naisipan pang magsama ng mga makakasama nya".
I ignored it, cause I'm used to it. Sanay na'ko sa trip ng boyfriend ko, for almost 8 years ba naman na naming maglive-in partner? I think this one is also part of his pranks.
Scroll lang ako nang scroll habang nag-iintay parin kay mama, pero kanina ko pa napapansin na parang wala ng tao sa loob ng store.
"Nasaan na kaya si mama, alangang iwan nya'ko rito, alam naman nyang kasama nya'ko".
It is already 11:34 pm so I decided to take a look inside.
I'm currently walking towards the store but I heard two mens talking at the back.
"Oo, pre, mukhang mag-isa lang eh, kanina pa nga nakatayo yan d'yan" banggit ng isang lalaki.
I continued walking but...
"Miss, mag-isa ka lang ba?"
I stare at them badly, rolled my eyes and tried to ingore them pero hinawakan nang isang lalaki ang kamay ko.
"Ano ka ba naman miss, kinakausap ka pa namin. Concern lang naman kami sayo malay mo kasi, ano, alam mo na!?"
"Seriously? Concern kayo sakin eh hindi ko nga kayo kilala. Saka pwede ba bitawan mo nga 'ko".
Pag-pupumilit ko sa mga lalaking kanina pa nakangisi.
"Pwede ka naman naming ihatid, hanggang langit hahaha" nakaka-asar na tawa mula sa isa pang lalaking kanina pa nakatitig nang masama.
"Pasensya ka na miss, napag-utusan lang".
Pumipiglas ako ng mga oras na iyon at patuloy kong ibinabagsak ang mabibigat nilang kamay na nakapatong sa balikat ko.
I don't know if I was just lucky or what, pero naka-takbo ako after kong itaboy ang mga kamay nila mula sa katawan ko.
"Takbo lang miss, hindi mo kami matatakasan!" sigaw nang isang lalaki sa likod ko.
"Tulong, tulong! May tao ba d'yan? Help me, please".
I screamed so loud pero ramdam kong walang nakakarinig sa'kin.
"Punyeta naman, nasaan na ba ang mga tao rito????"
Mangiyak-ngiyak na akong sumisigaw, tumatakbo at humihingi nang tulong pero hindi ko maintindihan bakit parang walang tao?
"Mama, tulong, please. May gustong gumahasa sa'kin mama. Nasaan ka na ba?...."
