Hoşçakal

söz

Talha için herşey ağar çekimde olmuştu sanki, önce maral'ın kendine sarılacağını sandığı için kalkan elleri hayatın normal hızı ama maral'ın bayılma sahnesi ise tamamı ile yavaşlatılmış tı lakin o anlarda Talha nın bedeni kaskatı olmuş tutamamış dı sevdiği kadını Serdar ise önce bı elini belinden diğeri elini de dizlerinden geçirirken Talha donuk bir şekilde bakmıştı sadece çevreden merak edenler doldurmuştu etraflarını çoğunun amaçları yardım etmek dışında her şeydi o an serdar ise miniği için endişeliydi sadece Talha kendine gelip maral'a uzanmaya çalışırken serdar hızlıca Talha ya sert bir bakış atmıştı belliydi bu bakışın ne olduğu uzak dur demekti bu o ikisi arasında serdar hızlıca maralı arka koltuklara yatırmış fındığı da ön koltuğa koymuş şoför koltuğuna binmişti ki Talha tuttu bu sefer kolunu

- iyi olunca haber ver olur mu

+ Yeterince yıkmış gibisin baksana uzak dur artık

Serdar binip hızlıca çalıştırdı hastane ise bulunduğu yere yarım saat gibi bir mesafedey di hızlıca ana yola çıktı görmüştü serdar Talha nın vicdansızca sarf ettiği sözleri de, gözlerinde ki özlem ve acıyı da, pişmanlık bütün bedenini esir almıştı zaten Talha nın ama bu hiç bir şeyi değiştirmiyor du ne yazık ki bunlar zihnini tekrar tekrar kurcalarken arada miniğine de bakıyordu yolu yarıladığın da ise uyanmaya başlamıştı serdar uzamasını söylese de maral oturur pozisyona gelmişti bile, Sorguluyor du sadece yaşadıkları gerçek miydi yoksa hayal miydi serdar'dan arabayı Uygun bir yere çekmesini de istemişti o çok korkardı kendisine bir şey olacak diye kesin hastaneye gitmeyi düşünmüştür hemen diye geçirdi içinden ama maral'ın hastane prosedürlerini ne yaşayacak ne de buna katlanacak bir rahatlığa sahip değildi yalvar yakar ikna edip gitmişlerdi eve, maral hızlıca uzandı yatağına yanında Talha nın ceketi ayak ucunda fındık ve salonda koruyucusu varken sığındı uykunun kollarına

Talha ise pişmanlığı ve yaşadıkları arasında gidip geliyordu bir zamanlar başka bedende aldığı nefesler küçük kaçamaklara sebep olmuş kadının hamile olduğunu söylemesi de tuz biber olmuştu üstüne bir de maral'la tehdit edince Talha ne yapacağını bilememiş ti vicdanı maral'a baktığı her anda çığlık çığlığa bağırıyordu sen onu hak etmiyorsun diye bir de çalıştığı mekanda yıllardır güvendiği insanların ona attığı kazık'la iyice yıldı kendinden bu kazık sağlam girmişti Talha ya yılların kazığı idi çocukluğunun kaybı idi geçmişi idi ve bundan sonra geleceği olacak idi maralı terk ettikten sonra ise o orospunun hamile falan olmadığını öğrenmişti hemen sonra gitti ilk defa maral'a ne kadar özlemiş ti oysa ki o kadar kısacık zaman diliminde

Serdar ard arda sigara yakıyor yine camdan dışarı bakıyordu geldiği gibi emniyeti yoklamış sorun olmadığını öğrenince kardeşinin yanında kalmaya karar vermişti sarf edilen cümleleri geçirdi yine aklından

Sevmiyorum
Yalan söyledim
Ben buyum

Neydi bu Talha bu değildi eğer öyle olsaydı bu kadar zamanda anlarlar dı yalnış olan bir şeyler vardı ama yapılacak ne olabilirdi ki biten sigarasını söndürdü uyuyan maral'a baktı çekmeceden renkli yapışkanlı kağıtlar dan koparıp yapıştırdı aynaya kalemle de uyanınca ara diye not düştü telefonunu yanına koydu fındığın kabına yemek ve su verip çıktı evden az daha kalsa daha fazla düşünecek ti bu onu da iyi etkilemeyecek di

Sinir ve hüzün duyguları bir bedeni birkaç dakikada altına tonlarca patlayıcı yerleştirilen bir bina misali yıkabilirmiş maral bunun örneğini birkaç sene ile ölçeklenebilecek hayatında sayısız kez yaşamıştı lakin değil birkaç, milyonca kez yaşasa da nasıl yıkılmamış gibi görüneceğini bir türlü öğrenememişti dünya ona hiçbir zaman toz pembe olmamış çok kez dişi ve tırnağı ile savaşması gerekmişti ama bu kez galibiyet kazanamayacağı bir cephede savaştığını biliyor ve mühimmatı da bildiği bu bilgiyi desteklercesine ona doğru gülümsüyor du sanki yatağın ucundaki fındık yan tarafında duran ceket ve kafasında milyonlarca kez tekrar eden Talha nın acımasız ca sarf ettiği sözleri kazanamayacağı galibiyetin yanında düşman askerlerinin savaş bölgesine diktikleri bayraklardı ve ne yazık ki bu bayraklar maral'a geri alamayacağı yerleri göstermek için dikilmişti mesela biri zihninin en ücra köşesinde duran ve minicik olan insanlara güvenmesi gerektiğini söyleyen o bedenin tam kalbinden geçirilmiş ti cesedi ise hala maral'ın içinde kalmasının yanı sıra yaşadığı kırgınlık lar ise o bedenin orda olmasına yas tutuyordu biliyordu elbet maral insanlara guvenmemesi gerektiğini ama bu ses maral'ın basit hayatına bir umuttu ve bu konudaki son umudu zihininde cansız ca yatıyordu