Anneciğim, sana elveda demeden gitmek istemedim. Bu şekilde ayrılacağımızı hiç tahmin etmemiştim.
Değişmek zorundaydım. Sana zarar vermemek için gitmeye mecburum. Daha fazla açıklayamıyorum. Lütfen kendine iyi bak ve beni aramak için uğraşma. Elini kalbine götür, işte ben hep orada olacağım. Seni her şeyden çok seviyorum.
Kızın, Eleanor...
Kağıdı ikiye katlayıp annemin yatağının üstüne bıraktım. Birkaç dakikada hazırladığım küçük bavulumla evden ayrılıp yeni aileme giderken dökülen göz yaşlarımı bir türlü durduramıyordum.
Arkama bakmadan koşuyorum, ne kadar koştuğumu tahmin bile edemiyorum. Kim bilir kaç kilometre uzaklaşmışımdır evimden. Yağmur bardaktan boşalırcasına yağmaya devam ediyordu. Ne üşüdüğümü hissediyorum ne acıktığımı ne de yorulduğumu. İşte vampir olmanın avantajlarından birkaçı...
Nereye gitmem gerektiğini bildiğim halde sadece koşarak ve ağlayarak bu berbat halimden biraz da olsa sıyrılsam, yeni ailemle tanışabilecek kuvveti kazanabilirdim. Asıl kuvvetimi kazanabilmemin koşmak yerine masum insanların hayatlarını, vücutlarından akan her damla kanı ellerinden almak olduğunun farkındaydım. Bunu düşündükçe boğazımın yanmaya başladığını saniyesinde hissetmek gerçekten rahatsızlık verici bir durum.
Bu düşünceleri yavaş yavaş kafamdan atmaya çalışırken yeni aileme git gide yaklaşıyordum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kan Şehveti
WampiryHayatta kalabilmek için ihtiyacın olan tek şey kan olursa ne yaparsın? Kendi hayatını sürdürebilmek için diğer insanların hayatına son vermek... Bu benim kaderim.
