A Bad Girl's Weakness

Chapter Seventeen : Something

04/03

Nathan and I were sitting on the sofa, watching movies when my phone starts to ring. I looked at Nathan and answered it.

"hello?" I started.

[can you come over? we have something important to tell you]

"why do you sound sad, dad? may nangyari ba?" I asked and I can feel Nathan's stare.

[just come over, dress formally, ikaw lang muna for now ha]

"uh, okay, ngayon na po ba?" I asked then turned my gaze on Nathan.

[yes, please be quick, ingat]

"alright, thank you" I said and ended the call.

"may nangyari ba?" Nathan walk towards me and held my hand.

"wala, pero malungkot ata si dad" I said, still confused.

"wag ka ng magalala, malay mo namiss ka lang" he said to cheer me up.

"sige na, magbihis ka na, baka tanghaliin ka pa" he added before smiling . I nodded.

Nakatapos na akong magbihis at lumabas na ng kwarto para magpaalam kay Nathan. Nakita ko siya na nasa kalagitnaan ng paglalaro ng ML pero lumakad ako papalapit.

"ang pretty mo naman, hatid na kita" he said and put his phone away.

"thanks, hindi kailangan ako nalang magdadrive" sabi ko pero tumayo siya. "bat mo tinigil yung nilalaro mo, bawas battle points yon" I said. He laughed and put his arm around my shoulders.

"mas importante ka kesa sa battle points, tara na" he said and we both walked towards the garage.

Nakarating na kami pero bago ako bumaba ng sasakyan ay nagbilin muna siya.

"tawagan mo ako paguuwi ka na ha, susunduin kita" he said and lean towards me to plant at kiss on my forehead.

"okay, ingat pabalik" I said while getting off the car.

"bye!" he said. He waited until I reached inside so he can drive back.

~~~~~Nathan's POV~~~~~

Nakarating na ako pabalik sa bahay at naglinis linis muna bago maglaro ulit. Hindi ko maiwasang isipin ang dahilan kung bakit siya pinatawag sakanila, pero tingin ko family stuff yon kaya hindi nalang ako nangialam.

Nakalipas ang ilang oras at nagring ang cellphone ko kaya kaagad kong tinignan kung sino ang natawag.

Incoming call...
babe❤️

"ano babe, sunduin na kita?" tanong ko.

[yes please]

"okay papunta na" sabi ko habang kinukuha ang susi ng kotse.

[babe]

"po?" sagot ko.

[I love you...so much]

Napatigil ako saglit dahil sa biglaan niyang sinabi.

"I love you too!" sabi ko.

[hihintayin kita, baba mo na muna]

"bibilisan ko" sabi ko saka punutol ang tawag.

Sinundo ko siya sa tapat ng bahay nila at saka siya pinagbuksan ng pinto. Pansin ko agad na hindi siya okay.

"kamusta, okay ka lang ba?" tanong ko habang nagsisimulang magdrive.

"uh okay lang, napagod lang" sabi niya saka ngumiti. "alam mo, kain tayo sa labas" dagdag pa niya.

"sige ba" sagot ko.

Nasa KFC kami at parang kanina pa nga siya balisa.

"kung may masamang nangyari, feel free to tell me" sabi ko saka siya nginitian.

"walang nangyari, marami lang akong iniisip" sabi niya saka ngumiti.

"basta pagnahihirapan ka, nandito lang ako, laging handang makinig" sabi ko.

"thank you, I love you" sabi niya.

"saranghae" sabi ko para gumaan ang pakiramdam niya.

"funny mo naman" pagbibiro niya.

"hey, I have something to tell you" biglang sabi niya saka yumuko.

"ano yon?" tanong ko.

"don't give up, okay?" sabi niya saka hinawakan ang kamay ko.

"saan? saatin? never no!" sabi ko saka umiling iling.

"no, on your dreams...even without me" sabi niya saka ngumiti.

POV na ni Nathan lagi simula ngayon, sherqlang