33

121 7 9
                                    



twitter: arakozmoz (formerly babaandpoti)




"Yes sir makakalabas na po ang pasyente niyo once na matapos niya ang kanyang treatment, it will take months kung ayaw niya talaga magpa heart transplant and dumagdag pa ang lukemia niya na ngayon lang natin na discover" mahabang pahayag ng doktor sa aking ama.


Ngayong umaga alang namin nalaman na mayroon na pala akong lukemia, I had to take all the test when I was rushed in the hospital a night ago. Tests arrived and ayun they just confirmed it, my doctor had to check on me early in the morning kaya kaagad naming nalaman iyon.


 Si Michael at Daddy lang ang aking companion dito sa ospital and Zath left din kagaad and he never came back, ngayon I agreed to do the chemotherapy for 3 days and then uuwi din ako.


I asked them if I can still attend the concert bago ako tuluyan na magpagaling, they suggested na I can be treated right away sa Singapore for faster treatment since mas advance sila. I have no plans on doing the heart transplant but the chemo? I have para naman makasurvive ako hanggang sa kaya ko. 


I can't give up right away kasi ayoko saktan si daddy, ayoko pa siyang iwan ngayon.


"hey" kalabit sa akin ni Michael, nang titigan ko siya ng mabuti napansin ko kung gaano niya ituon ang kanyang atensyon sa aking mga mata.


It's like he can't missed anything, na parang mawawala ako anytime kaya he has to keep an eye on me.


"Ayaw mo ba talaga magchemo for the rest of the week? Let's not waste the 4 days para mabilis na mapatay ang cancer cells mo" he's trying to discuss this talk again, Michael kailan ka ba mapapagod sa akin?


"No, its okay kaya ko pa and malakas pa ako" I energetically assure him para hindi na siya mag-alala sa akin.


"I'm not used to see you in the hospital, Galene." he smiled at me sadly.


Ako din, Michael sabi ko sa isip ko.


Napatikim naman si daddy kaya parehas kami ni Michael na napatingin sa kanya, tinitigan ko siya at napansin ko ang mga pagod niyang mata at nahaluan pa ng stress. I'm sorry daddy, I didn't mean to make you sad and tired.


"You will be undergoing chemotherapy anak pero tomorrow pa ang schedule mo, mahina lang yung dosage ng gamot na isasaksak sa katawan mo pero sure daw na mapapatay yung cancer cells hindi daw kasi pwede biglain yung katawan mo agad agad ssa mataas na dosage" napabuntong hininga naman ako ng marinig iyon.


"pain" mahina kong tugon kay daddy.


"Huh?" pagtataka ni Michael at ni daddy, they both looked confused and suspicious at me.


"natatakot po akong makaramdaman ulit ng matinding sakit, I hate pain and I don't want to feel needles in my skin again" because the last time I felt them, I almost killed myself.

Mahiwaga, Pipiliin Ka (Araw Araw Duology #1) | COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon