Exception [ Quintero Series #2 ]

Kabanata 13

Kabanata 13

It took me years before I had the courage to accept that I've been a very terrible daughter to my mother.

I remember it was also the first time I cried simula nang dumating ako sa New York. I've been so busy, so busy that it took me years to settle the crippling guilt inside me.

Maybe it took that long because I was driven to work hard everyday. I was so motivated that you'll never hear me complain how exhausted I am.

For me, my sole purpose is to work because working hard means I'll be closer to my goal.

But the thing about guilt is it will disrupt your day, every now and then. It never really goes away.

Bigla ka nalang nitong bibisitahin na parang isang magnanakaw sa madilim na gabi, hindi ka kailanman magiging handa at paniguradong may kaakibat na sakit at panganib.

Suddenly, I realized in a blood - aching way how terrible I was, and what I had to do because of my selfishness.

I've made a lot of reckless and terrifying decision just because of my own fucking selfishness.

Dahil sa pagiging makasarili ko, nagawa ko pa na sumama at dumepende sa mismong mga taong kumitil sa buhay ni Mama.

Kung paanong hindi man lang sumagi sa isip ko na hinding - hindi ako kayang iwan ni Mama, kung paanong hindi ko man lang naisip na imposibleng unahin niya ang sarili niya kaysa sa akin at kung paano ko nagawa na mas pagtuunan ang sariling nararamdaman kaysa sa kanya ay hindi ko talaga alam.

Iyon ang dahilan kung bakit hinding - hindi ko mapapatawad ang sarili ko.

And now, while looking and hearing these words from Nathan, my guilt intensifies.

Every time my heart beats for him like this, pakiramdam ko pinipili ko na naman ang sarili ko kaysa kay Mama.

Every time I allow myself to feel his warmth, mas napapatunayan ko lang kung gaano ako kawalang kwentang anak.

Kaya bago pa ako tuluyang manghina at makalimot, umalis na ako.

Sinalubong ako ni Aina, mabuti nalang hindi na siya nagtanong nang makita ang mga luha ko. Inalalayan niya nalang ako papunta sa sasakyan.

Sa totoo lang, hindi naman talaga ako galit kay Nathan.

It's more like I needed to hate him in order to get away with what I truly feel.

Simula pa naman kasi, ako ang nanggulo sa buhay niya. Kung hindi ako pumayag sa gusto ng ama niya, hindi naman sila magugulo ng girlfriend niya.

Masunurin lang talaga siyang anak kaya siguro sinubukan niyang maayos kami.

It's not even his responsibility nang tuluyan ko siyang mahalin.

Ngayong nagpapahiwatig siya sa akin, I really hope that he's not sincere. Dahil kung totoong may nararamdaman din siya sa akin, I'm afraid I'll just break him.

I woke up with a throbbing head the next morning.

Nasa living room na si Timo at Aina nang lumabas ako ng kwarto at agad ko napansin ang kabigatan sa paligid.

"Kasama mo ang mga Quintero kagabi?" si Timo ang bumasag sa katahimikan.

Bakas sa kanyang boses ang iritasyon at disappointment. Matalim din ang tingin niya sa akin at tila inaakusahan ako sa isang mabigat na kasalanan.

I sighed heavily bago ako umupo sa tabi ni Aina.

"Oo," kumpirma ko.

Nakita ko ang pag - igting ng panga ni Timo sa narinig.