Drive me crazy (Ft. Lando Norris) Dutch🇳🇱

Hoofdstuk 1

"Ik ga ff een rustigere plek opzoeken oke?" mijn vader knikt en ik loop weg. Langzaam hoor ik het gerumoer wegebben. Thank god... Eindelijk wat rust. Ik pak de telefoon uit mijn tas en loop nog verder weg van de mensenmassa. Een zucht ontsnapt uit mijn mond en ik open Whatsapp en kijk of Veerle en Maartje online zijn. Maar Veerle moet de hele week al werken en Maartje zou iets gaan doen met Hanna. Ik stop mijn telefoon weer terug in mijn tas en..... "Ho! Kijk uit!" Mijn tas valt op de grond en ik kniel gelijk neer om mijn spullen weer bij elkaar te rapen, niet wetend tegen wie of waar ik tegenaan botste. Een jongen met petje knielt tegenover mij neer en pakt ook wat spullen van mij bijeen, waaronder mijn telefoon. De telefoon licht op en een foto van Veerle en mij waar we onze tongen uitsteken verschijnt in het beeld. Aan de onderkant van het beeld zie ik een barst. Crap! Dat wordt weer een nieuwe telefoon, die ik momenteel helemaal niet kan betalen. Ik ben bezig met sparen voor een eigen huisje en waarom heb ik in vredesnaam die foto als achtergrond?! "Da's lief" de jongen geeft mij mijn telefoon en onder het petje door kijken ogen naar mij. Niet zomaar ogen, maar de ogen van Lando Norris. "Oh my... Het... Het spijt me zo. Ik wou je niet storen, maar het was daar zo druk en ik wou gewoon even wat rust en stilte..." "Zeg geen sorry! Je hebt zojuist mijn dag gemaakt. Alle pers en fans... En jij... jij bent zo rustig en gewoon" Ik lach verlegen "Thanks. Echt fijn om gewoon te worden genoemd... Maar los daarvan, ik dacht dat je al die aandacht wel leuk vond?" Ik bedoel... Hij is een bekendheid, tuurlijk houdt hij van aandacht  "Ja tuurlijk, maar je hebt aandacht en aandacht. Iedereen wil van alles van me en it drives me crazy" "Haahah, ik weet zeker dat je dat spreekwoord niet zomaar gebruikte" hij lacht zijn tanden bloot en ik voel de warmte in mij opkomen. "Wie weet." zegt hij met een knipoog. "Laat me het met je goed maken oké? Ik koop een nieuwe telefoon voor je en je kan zo de race met de pitcrew meekijken " Hij wil wat?!  "Wat? Sorry, ik moet je verkeerd verstaan hebben. Zei je nou dat je een nieuwe telefoon voor mij koopt én ik in de pits de race mag komen kijken met de crew?!" "Ja, dat is precies wat ik zei. Zie je, er is niks mis met je oren" Hij lacht en raapt mijn tas op. "Uhm. Ik weet het niet... Ik bedoel... Ik ben hier met mijn vader en hij keek er erg naar uit om de race samen met mij te kijken" Stotter ik zacht "Vraag hem dan ook om te komen" Mijn ogen sperren open en ik begin te lachen  "Dat lijkt me geen verstandig plan. Hij is nogal fan en voordat je het weet gedraagt hij zich als een kind in een speelgoedwinkel en ik wil het niet op mijn geweten hebben dat jij straks langzaam pit omdat hij per ongeluk in de weg loopt. "Oké... Daar heb je een punt. Maar ga jij wel mee?" Ik knik en pak mijn telefoon om mijn vader even te bellen. "Hee, Uhm je gaat me vast niet geloven maar ik kwam Norris net tegen en die heeft mij gevraagd of ik in de pit wil komen kijken naar de race. Ik weet dat je er erg naar uitkeek om samen te kijken, maar ik beloof je dat ik je alles zal vertellen wat ik daar heb gezien!" "Nee tuurlijk. Moet je doen, dit is een kans die je maar één keer krijgt! Als het zo zou zijn... Maar je kan toch nooit Norris tegengekomen zijn, die is vast al veel te druk met voorbereiden" Ik haal de telefoon van mijn oor en geef hem aan Lando "Hij gelooft me niet" hij moet lachen en begint tegen mijn vader te praten terwijl we richting de pits lopen. Zijn Britse accent is zo lief. Zodra we aangekomen zijn stelt hij mij voor en wijst naar een stoel waar ik straks kan zitten. Hij loopt naar achter en gebaart dat ik mee moet komen. Hij schenkt me wat te drinken in en loopt naar de bank waar een wit shirt klaarligt. Hij trekt zijn huidige shirt uit en hangt die over een stoel en trekt de andere aan. Wow... dat ziet er goed uit. Ik ben in shock dat ik hierbij zit, ik hoor dit niet te zien! Hij draait zich om en begint te lachen, dan pas heb ik door dat mijn mond open staat. Ik draai mijn hoofd weg en begin als een gek te blozen. "Zie je iets dat je aanstaat?" Hij loopt naar mij toe en ik kan bijna niet anders dan hem aankijken. Mijn mondhoeken krullen automatisch omhoog als ik zo'n lieve glimlach zie en onze ogen blijven elkaar even vasthouden. Dan wordt ons moment verstoord door een wekker. "Tijd om te gaan racen" hij knipoogt en hij laat mij voorgaan. Iemand heeft mij nog nooit zo bijzonder laten voelen.