Chapter 3

6 0 0
                                    

                Chapter 3

Thattiana POV

"Thattiana it's that you? " i grasp and froze,

'Damn! what is she doing here?', ask myself.

'ofcoure she can be where ever she want for pete sake, im arguing with my mind.

I turned to her, we grasp seeing each other.

"oh my goodness, Its really you" Nicole Salvador shouted in front of me, i was surprise when she run for me and hug me so tight.

She step backward to inspect me from head to toe.. oh my so called bestfriend is in front of me. i said rolling my eyes in disbelief.

'What a coincedence' i murmurs under my breath.

"What are doing here?" i asked

"Is that your way of greeting you friend, and not contacting me for such a long time? if that so, oh hi to you too my friend Thattiana, im fine and by the way long time no see" sabi nya sakin na nahihimigan ko ng sarcasm at hinanakit sa hindi ko pagpaparamdam sakanya.

"of course not, Nicole Salvador my very nagger bestfriend" i see the smirk in her face, lumapit ako sakanya at niyakap sya ng mahigpit gaya ng ginawa nya sakin.

"Ugh.. Thattiana balak mo ba akong patayin sa suffocation"

"Hindi ha." innocente kong sagot sa tanong nya, i grinning, ng makita ko syang nakabusangot.

"anong ngiti ngiti mo dyan babae,? madami kang utang sakin kala mo"

"sa pagkakaalam ko wala naman ha"

"Tumigil ka dyan, mamaya na tau magtutuos" i saw her turn into  serious face while putting the flower on Bryan grave.

"Kumusta Parekoy? Happy 26 Birthday,, hayan natupad na yung wish ko para sayo, sabi ko naman sayo hindi ka matitiis ni Thattiana eh, worth waiting for nga diba sabi mo dati" and kaninang masaya naming pagtatagpo ay nauwi sa napaseryosong paligid, my eyes got gloosy and i know, tears are running on my face, i can't help but sob, sa naririnig kung salita kay Nicole. But after almost 10 minutes ng pagdadaldal ni Nicole,narinig ko itong napaalam na.

"Sige na Parekoy, im giving you time and Thattiana to talk, ay hindi pala si honeybee mo lang dapat magsasalita ha"

"Ala! wala na mang ganyanan Bryan, wag ka ng manakot" i take a deep breath and close my eyes ng maramdam ko ang biglang paghangin, i felt like someone is hugging me. i saw my friend two worry eyes staring at me,and give her half smile. I walk beside her,Nakita ko ulit ang nakasulat na pangalan nya sa lapida.

"it ok Thattiana, let it go, cry, shout, tell him what you really feel, his here he will listen to you" i bended my knees at alam kong hindi ko natalaga mapipigilan yung sakit na nararamdaman ko, napahagulgol ako sa harapan ng dalawang importante sa buhay ko.

"Why, Why did you have to save me? You know that you are my everything Bryan.,nagtatampo ako sayo alam mo ba yun,.dapat magkasama na tayo ngayon, but you choose to leave me,, its hurt so much and i still love you" nilabas ko lahat ng nararamdaman ko kasi parang hindi ko nakakayanin.

"Here, its hurt, to painful i dont know what to do., sana sinama mo lang ako,. iniisip ko minsan sumunod na lang ako sayo, but everytime im doing it, i know you always make ways para hindi matuloy at alam ko magagalit ka sakin kung matuloy man, alam mong hindi ko kaya yung malaman kong galit ka, but DAMN IT BRYAN it hurt so much everytime im thinking of you, im missing so damn much, Hon, come to me, please please. .sob sob" dinuroduro ko ung dibdib ko malapit sa puso habang sinasabi lahat ng pagsusumamo ko para sakanya, Bryan was the center of my life at alam ko ganun din ang naramdaman nya para sakin. Pero bakit kinuha pa sya. im always dreaming a happy ending with him everytime..

Kidnap My HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon