Kidnap My Heart

Chapter 11

Chapter 11

"Shh.. I think that girl had a bad taste in choosing a man" i smile to him. Para pagaaning ang nararamdaman nya.

Katahimikan ang sumunod na bumalot sa paligid namin.. Tanging ingay ng kuliglig at hapas ng mga dahon dahil sa lakas ng hangin. Namalayan ko na lang nasumisikat na ang araw sa harapan namin.Sa dami ng nangyari inabot na kami ni Drake ng bukang liwayway dito sa sinasabi nyan Comfort zone..

"Wow amazing" i beamed

"Beautiful" pagtingin ko kay Drake ay nakatitig lang sya sa papasikat na araw, hindi ko man lang napansin na nasuot nya na pala yung eyeglass nya.

Matapos ng mga nangyari pinanuod namin ang sunrise.

Napagdesisyonan na din nyang umuwi ng tuloyang sumikat ang araw sa buong paligid namin. At tama nga ako na parke ang tabi ng pinuntahan namin.

"Pasok ka muna para magkape mahaba ang byahe mo pabalik ng Makati." Nasa tapat na kasi kami ng bahay namin ngayon pagkatapos mangaling ng Tagaytay. Grabe ng dahil sa nangyari kagabi hindi ko namalayan na papunta na pala kami ng tagaytay ni Drake.

"Hindi na.. Tsaka alam ko pagod ka na." sagot nya at halatang pagod na pagod na din sya at napansin kong kahit ganun ay hindi halatang umiyak sya. He just look tired. Nalulungkot akong nakikita yung mga mata nyang puno ng sarisaring emosyon.

"ok mag iingat ka.. Text me"

"k." lumapit sya sakin, napapikit ako ng halikan nya ako sa noo. Hindi ko alam kung normal ba sa makaibigan ang mga ganitong bagay. Alam ko naman ang limitasyon ng kaibigan., pero natutuwa ako sa ibang moves nya.. Tulad ng pahalik sa noo. .i felt so special. .pero alam ko naman na mali kasi for him its a friend gesture akala nya seguro na sanay na ako sa ganung bagay since i lived in Paris.

"Thank you so much Ana" tiningnan ko sya na nakangiti pero hindi ganung kasaya, nakikita kong ang lungkot lungkot ni Drake.

"You're alway welcome, take care bye." nakita ko syang tumango bago ako bumababa ngsasakyan. Pagkaalis ng sasakyan nya tsaka palang ako pumasok ng bahay.

Nadatnan ko si Manang Gina na sa kusina ng kukuha ako ng tubig.. Tinanung nya lang ako kung san ako galing, sino kasama ko at kung alam daw ba ni Daddy. .i answered her. .Tapos nagpaalam na ako na aakat na ako kasi pagod na pagod na ang katawan pati isipan ko.

"Sige manang akyat na po ako"

" ok iha"

Pero bago ako makatulog ay may narialize ako that im falling with Drake. His personality. Shyness, arrogant, humor, snab, gusto ko lahat. The thought of it make me happy and sad at the same time.. Happy because i never thought granting Bryan wished to m0ve on.. Sad. .i don't felt right at baka masaktan lang ulit ako at baka sa pangalawang pagkakataon hindi ko na kayanin. Napapabuntung hiniga ako sa dami ng naglalaro sa isip ko.

'Im so sorry Bryan.' i whisper and then close my eyes and dripped into my Dreamland. Pero andun pa din ung mga tanong at agam agam ko sa nakakaramdaman ko. Totoo ba or hindi.

Since then, mas nagiging mas malapit na kami Drake, im pleased to know that his open up to me more as his friend. . .

Texting, chatting and calling during our free time became our daily routine.. During the preparation of L'Roer Branch , he was there for the shop Blessing, and his generous attitude make me hardly fall in love with him..hindi ko alam kung tama pa ba to.. Mahal ko Bryan but my feeling for Drake is overflowing.. His every move i notice parang naging hobbit ko ng pagmasdan sya sa malayo o malapit man. .

He support me the entired process of by business kahit na mas busy sya sakin, He is handling an empire and it's not a joke..

After Few months, nagiging open na din ako sa kanya. I personally tell my story about Bryan. Pakiramdam ko nun parang wala na akong problemang dinadala, he become my strenght.. Naging masaya kami but for me it's not enough i want more. And i know hindi mangyayari kasi kaibigan lang ang tingin nya sakin.

Im loving him everyday..

I already met his ate's and Papa when he invited me, its a family dinner in thier house., and i so nervous. You know meet the parent.

"Oh iha kumusta ang opening ng botique mo?" tanung sakin ni Tito Darren. Ang daddy ni Drake, hinding hindi mapagkakaila na mag ama silang dalawa. Sa mukha ilang para pinagbiak na bunga.

"Ok naman po Tito. Buti nga po nagustuhan ng tao dito sa pinas ang design namin ei." nakangiti kong sagot kay Tito. Tumingin akong sa katabi ko, makita ko si Drake na nakangiting nakatingin sakin.

"Bat di nila magugustuhan.? Your shop had a very beautiful design. Look at my dress its from my friend in paris. Can't believe it is your design Thattiana." Tuwang tuwa sagot ni Ate Christine. Nakakatandang kapatid ni Drake. Napakaganda nya kahawig na kahawig sila ni Ate Cherry at pati ang mama nila na akala mo magkakapatid lang.

"You're right Ate Tin. Thank you ulit dito sa damit na bigay mo Ana, nag abala ka pa, buti nauto ka nitong super sungit naming kapatid na akala mo kaaway buong mundo." mahabang litanya ni Ate Cherry.

"Shut up Ate Che." Nagtawanan kami sa iritabling sagot ni Drake, he also rolled his eyes. Napapangiti ako pagnakikita ko syang ganyan ang cute nya.

"Oh nagbublush na ang little Brother namin." pang aasar pa ni Ate Tin sa kanya. Nakikita ko ding masaya ang papa nila. Kasama ni Ate Tin ang asawa nito katulad ni Ate Cherry. Si Ate Tin at pamilya nito ay dito nakatira. Samantalang sina Ate Che ay sa laguna ang bahay kasi andun ang negosyo ng asawa nito. Tawanan lang kami ng tawanan, binully lang nila ni Drake. Hindi na daw kasi sya umuuwi o nagpupunta sa mga schedule family dinner nila. Nagulat nga sila at pumunta ngayon at kasama pa ako. That thing make me special. .

"Sorry ha"

"Para saan? Dapat nga magthank you ako kasi sinama mo ko sa family dinner nyo." sagot ko kay Drake kanina pa nya ako nahatid galing sa bahay nila sa las Pinas.

"Dun sa pinaggagawa nila Ate, nakakahiya." haha sigurado akong ng bablush na tong isang to.

"it was fun.. Tsaka masaya silang kasama.."

"Syepre isasama kita kaibigan naman kita ei" sumikip yung dibdib ko ng marinig ko yun mula sa kanya. Kaibigan. Friendzone.

"Ana?"

"Yes?" sagot ko ng matauhan ako. Oo nga pla magkaibigan lang kami bat nakalimutan ko yun. Grr parang gusto kung umiyak. Ang sakit.

"Are you ok?" nakagat ko ang ibabang labi ko para pigilang maiyak.

"Yes. Hmmp, gabi na Drake. Diba maaga ka pa bukas.?" paglilihis ko ng usapan.

"Yap.. May meeting ako kay Mr. Tan. Are you tired?"

"oo ei. .tara tulog na tayo..?" pagmamadali ko sa usap kasi parang anung sandali mapapaiyak na talaga ko at ayaw kong marinig nya un.

"hmm ok. .Goodnight Ana"

"Goodnight Drake. Good luck tomorrow." binaba ko na agad pagka sabing pagkasabi ko nun at sabay ding lumabas yung luhang kanina ko pa pinipigilan. .'ang tanga mo Thattiana bakit mo kinalimutang magkaibigan lang kayo' pasisermon ng isip ko. 'Pero hindi ko mapigilang mahulog sakanya' pagtatangol ng kabilang bahagi ng isip ko.

Paikot ikot lang ako sa kama, hindi ako makatulog sa kakaisip na hanggang magkaibigan lang kaming dalawa .Pero ng dahil sa pagod ko maghapon at pag iyak ay dinalaw din ako ng antok mga alas dos. .At napag isipan kung dumistanya muna kay Drake kasi baka hindi ko mapingilang umamin at mabigo lang sa huli. Iniisip ko pa lang ang sakit na panu pa kaya kung mangyari na.

*************************

Please read and share.

#Unedited