Kidnap My Heart

Chapter 4

Chapter 4

Thattiana POV

"Who is this unlucky man?" i asked while glaring at her, bumalik na ako sa pagkakaupo kasi mukhang nakakuha ng atensyon ang pagtayo at paghampas ko sa lamesa. But i don't care .

"Stop that Ana?"

"Stop? What? at ANA na ngayon?" tinaasan ko sya ng isang kilay, pag Ana kasi and tawag nya sakin ibig sabihin hindi na sya galit o nagtatampo. Ana ang tawag sakin ng pamilya at malalapit kong kaibigan.

"That" she point her finger in my face

"Wag mo akong tingnan ng ganyan, sasabihin ko naman sayo eh, pero pano kita makucontact kung lahat kami hindi mo nasabihan ko nasan ka at wala akong number mo" mahabang paliwanag nito sakin, pumikit at kinalma ko ang sarili ko at tiningnan sya ng nakangiti.

"So please, Explaine it to me my man hater bestfriend and when will be the wedding?" nakangiti ako habang dinidiin ang lahat ng salita sinasabi, she just roll her silver eyes.

'What ever' she whisper pero hindi nakaligtas sa pangdinig ko.

"What did you say ?"

"What? Wala naman akong sinasabi ha"

"k dot. .So kaylan and sakalan? Ay Kasalan pala, my bad" i wink at her

"After 3 week, Feb.5, 201*, in Palawan. bibigyan kita ng invitation wag kang mag alala, And by the way ikaw ang bridesmaid ko.." nagulat ako sa mga pinagsasabi ng baliw kong kaibigan.

"Can i borrow your phone Nicks?" natataka sya sa sinabi ko pero nilabas nya pa din. Bago nya iabot ay tinanong nya ako.

"For What Ana?" pagkaabot nya sakin ay binuksan ko yung inbox nya para makita yung number nung fiance nya..napamura ako sa nabasa ko 'What the., i missing you Boo in my arm, See you in a week, love you ^.^' oh love is in the air, Tinamaan na ng pana ni Kupido ang kaibigan ko.

"Tatawagan ko yung Boo mo, kakausapin ko baka wala sa isip ei at niyaya lang magpakasal" sa isang iglap nawala sa kamay ko yung iphone na hawak at ngayon hawak hawak ng dalawa nyang kamay, nagtitigan kami at hindi napigilang humalakhak ng tawa,..

"Loka ka talaga."

"ha ha ha sana napicturean ko yung mukha mo.Tapos papakita ko sa Boo mo nakakatawa ka talaga Nicks"

"haha funny"

"so in week Mrs. Boo ka na" tumango tango ito sa akin. Napabuga na lang ako ng hangin, kung hindi siguro kinuha si Bryan mag-asawa na kaya kami ngayon at may mga anak na.. Dati naiisip ko palang yun napapangiti ako pero ngayon parang ang hirap..Napatingin ako kay Nicole ng kalabitin nya ang kamay ko.

"Hey, are you okay? Natahimik ka, kanina pa ako ng sasalita dito hindi ka man lang sumasagot"

"I'm ok Nicks, ano bang sinasabi mo.?" i smile while asking her

"Sabi ko nakita ko yung parent ni Bryan last year sa California, nakausap ko si Tito Ryan nagmigrate na daw sila after 2 yrs nong mga nangyari. Sabi nya hindi nakayanan ni Tita Beth, masyadong nadepress but she ok na daw sabi ni Tito kasi halos lahat ng kamag-anak nila nakabase sa California kaya naka tulong kay Tita."

"Oh." i became speechless sa sinabi ni Nicole. So hindi lang pala ako ang nasasaktan sa pagkawala nya.

'ofcourse Bryan is thier only son, thier flesh talagang masakit yung para sa kanila' pangangaral ng utak ko sakin

"Don't be sad. Thier not angry, sa totoo nyan gusto ka nilang makita at makausap, Sabi ni Tito Ryan namimis ka na nila lalo na si Tita Beth."

"Parang hindi ko sila kayang harapin Nicks, Nahihiya ako ng dahil sakin nawala ang kaisa-isa nilang anak.." pagpapaliwanag ko habang pinaglalaruan ang cheesecake na nasa harap ko.