When Heart Decides

CHAPTER 31

31

"He's so bubbly. Naaalala ko tuloy no'ng baby ka pa. He's so like you." Nakangiting saad ng ina ni Treyton sa kanya habang nakikipagkulitan ito sa bata. "Come to lola, apo," tawag nito sa bata na agad naman niyang ginawa.

Thyron Jae became close to them kahit na pangalawang araw pa lang na kasama niya ang mga ito.

Treyton's parents always help Thyron Jae to walk, talk and everything. Nakakapagsalita na nga ito, yun nga lang ay nabubulol pa at hindi pa nila masyadong naiintindihan ang mga sinasabi niya.

Isang matinis na halakhak ang pinakawalan ng bata nang tumama ang hawak nitong maliit na bola sa mukha ng kanyang lola habang buhat-buhat siya nito. Buti na lang ay malambot iyon.

"Gusto mo talagang maging kalaro si lola, ano? Sure. We're playmates now." Sambit nito at tumayo, tsaka inihehele sa ere ang bata, ito nama'y tuwang-tuwa.

Since Treyton has work, sa tuwing pumapasok ito sa kompanya ay iniiwan nito sa kanyang mga magulang ang bata. Naisipan na rin niyang dumito muna sila sa magulang niya para kahit papaano ay may kaagapay ito sa pag-aasikaso ng bata dahil aaminin niyang hindi pa niya alam kung paano ang tamang pag-aalaga rito. But he's trying his best, he always is.

From his diapers, clothes, foods he's allowed to eat, from milk supplements, vitamins, and such, si Treyton lagi amg gumagawa. Even when he plays, ito rin ang lagi niyang kasama.

'Yon nga lang sa tuwing umiiyak ang bata lalo na tuwing madaling araw, he always end up waking his parents to ask for help. Then there his parents, always telling him what to do and not to do. He feels like he's a student, listening to his teachers but he's enjoying what he's doing.

Pinagmasdan na lang nito ang bata habang mahimbing na itong natutulog ngayon. Parenthood is really a difficult task, he thought to himself.

"Dad...dy," Nanlaki ang mga mata ni Treyton nang marinig niyang banggitin iyon ng kanyang anak.

Kakauwi lang nito galing sa trabaho at pagkabukas niya ng pintuan, hindi niya aakalaing iyon ang salitang maririnig niya mula sa bata.

"You called me Daddy, right? Say it again son." Puno ng excitement na saad nito habang naglalakad na siya papalapit dito.

"Daddy," Treyton smiled widely when Thyron Jae say it again, clearer this time, then chuckled softly. He thought maybe his parents taught him that when he's at work.

"Good job, little boy." He proudly commented as he pat his son's head. Tsaka ito naupo sa tabi nito.

Scenarios always keep that way. Iiwan niya ito sa mga magulang niya kapag pupunta siya ng kompanya pero pag-uwi naman nito'y ibinubuhos niya lahat ng oras niya para sa bata.

The way Thyron Jae talks and speaks as days go by, they can say that he's improving. Sa tuwing naririnig pa rin nito ang salitang Daddy sa bata, hindi niya maiwasan ang pagngiti. Hindi niya alam kung iyon ba ang unang salitang binanggit ng bata dahil nakasama niya lang naman ito kamakailan lang.

Also when they were in hospital, sa tuwing kinakausap siya ni Atarah, tanda pa nitong bulol sa pagsasalita ang bata but now that hearing him saying few words quickly and clearly, he's happy.

His friends, Mandy and Cosette always find time to visit them too. And unlike the last time, naging okay naman na silang dalawa ni Mandy, nakakapag-usap na sila at nagpapansinan na katulad ng dati.

"Guard, please take them out." Pagbibigay impormasyon ng isa sa mga condominium staffs sa kasama nitong mga gwardya.

"Maybe he's already inside. I just want to talk to him, please."