Chapter 1

15 0 0
                                    


Sophia
................

"baby wake up ma le late ka na sa school"

"five more minutes mom"

"Sophia Emily Mercado! It's already 7:30 in the morning kung di ka pa babangon jan bahala ka wag mo kaming sisihin kung ma late ka!" sigaw pa ni mommy at dun pa lang ako nagising. Shemay! Bat di ako nagising sa alarm ko. Dali dali akong tumakbo sa cr at naligo nakita ko umiiling ang mama ko at umalis na ng kwarto.

Probably para mag prepare ng breakfast ko na malamang dadalhin ko na lang sa sasakyan

"oh em geee!!! Late na ako.. Ano ba yan first day of school late ako huhu ano na lang ang iisipin ng mga professors ko pano na ang grades ko gusto ko pa naman e achieve yung suma cumlaude award pag graduate ko huhu"  para na akong tanga na kinakausap ang sarili habang nag bibihis

Ako nga pala si Sophia Emily Mercado 18 years old 3rd year college na sa buisness management. If ako masusunod ayoko ng course ko mas gusto ko mag culinary arts basta anything related sa kusina pero sad to say dahil isa ang family namin sa pinaka malaking company sa pilipinas wala akong magawa kundi mag buisness management para maka tulong naman ako sa family. Don't get me wrong di naman nila ako pinilit. Actually pinapili talaga nila ako ano ang gusto ko since may older brother naman ako na mag mamana ng most of the responsibilities ng company pwedeng pwede akong kumuha ng course na gusto ko pero siguro aside from cooking namana ko dn ang pagka hilig ng family ko sa buisness. Nakaka fascinate kase and exiting minsan lalo na kung may mga bagong projects na mag bebenefit ka ng malaki at the same time nakakatulong pa sa mga mahihirap and sa mga staff mo ang laking satisfaction sa part namin yun. Well at least ganon ang paraan ng family namin.

Enough of that muna. Nakalimutan ko na late na pala ako kaya dali dali na akong bumaba sa kusina para kunin ang to go breakfast ko.

"mom.. Thank you" sabi ko sabay dampot ng paper bag sa table at kiss sa cheeks para kay mama

"ooopss.. Baby girl. Late ka ata ngayon ah" nagulat ako ng nakita ko ang pina gwapong kuya sa buong mundo ok exaggerated pero syempre kuya ko to and minsan lang kame mag kita ever since nag start na sya mag trabaho. May pagka workaholic sila ni dad eh

"eeeeeeeh!! Kuyaaaa... I missed you" sigaw ko sabay bigay ng pinaka mahigpit na bear hug

"shopie can't breath. Chaka ma sisira ang suit ko" sabi ni kuya chaka dahan dahan akong nilayo sa kanya

Tawang tawa naman si kuya sa pag pout ko pero alam kong masaya din sya na nag abot kame ngayon nakalimutan ko tuloy na late na ako

"shoot! I'm late mom ready na po ba si manong ben sa labas?" pag mamadali kong tanong kay mama si manong ben nga pala ang designated driver ko.

And yes may kanya kanya kaming driver para kay mom kay dad at sakin except kay kuya na mas gusto nyang sya ang mag drive unless kailangan nya talaga ng driver.

" hala.,I forgot to tell you. Manong Ben ask for a vacation kase birthday ng anak nya pero tamang tama maki sabay ka na lang muna kay kuya mo" huhu sa lahat ng nakalimutan ni mama sabihin sakin yung tungkol pa sa driver ko pa buti na lang talaga nandito si kuya

"fine with me princess pero may dadaanan pa tayo before kita mahahatid sa school" i huff wala naman akong choice kaya sumabay na ako sa kanya

Pina una ko na si kuya para ma ready nya na ang sasakyan at while naka talikod sya napansin ko na bagay talaga sa kanya ang suit and tie.

Naks naman dami sigurong nagkaka crush dito kay kuya. At a young age of 24 unti unti na syang nakikilala sa industry syempre isang factor doon ang anak sya ni daddy at si kuya ang vice president ngayon ng company actually bago lang sya na hire dahil nag resign na dn ang previous vice ni dad pero syempre bago nya maabot ang position nya ngayon ay extensive training din ang binigay sa kanya ni dad.

Nasa loob na ako ngayon ng sasakyan ni kuya at di ko ma pigilan ma amaze sa linis ng kotse nya.  mejo may pagka burara kase si kuya kaya na gulat ako sa linis ng car nya nakaka hiya tuloy kumain dito.

"sophie kainin mo na yang breakfast mo kase pag dating mo sa school wala ka nang time"

"hehe ano kase kuya. Na shookt ako sa linis ng car mo. Di ka naman kase ganito sa kwarto mo nakakahiya tuloy kumain dito" he then gave me a sharp look pero alam kong di naman sya galit dahil mejo nangiti sya at na iling.

"my car is precious princess iba to sa kwarto ko. Kaya di pwedeng ma dumihan. Ikaw lang ang pinapayagan kong kumain dito kaya enjoy"

"naks naman i'm flattered. Anyways san pa ba tayo dadaan kuya?" tanong ko

"mmm.. Kay Eric. Nagpapa sundo sya kase daw nakalimutan nya na nag off din ang driver nya at tinatamad daw sya mag drive ngayon something about headache. well if I know better pine pressure nanaman sya ng parents nya na mag asawa na. As you know may sakit sa puso si tita at gusto nya na daw magka apo bago sya mamatay" kwento pa ni kuya

Hmf as if naman may magkaka gusto dun sa asungot na yun. Oo mas matanda sya sakin pero he doesn't deserve my respect. Kumukulo dugo ko pag nakikita ko sya. Let's just say may masama kaming past mga past pala.

"oh bat naging sour yang itsura mo?" tanong sakin ni kuya nung nakita nya na bago bigla ang mood ko

"naiisip ko pa lang kase na sasakay dito ang asungot mong bestfriend kuya kumukulo na ang dugo ko" mejo natawa naman si kuya don

"hay nako. Di ko alam kung bakit ayaw na ayaw mo kay Eric"

"Kuya di ko din alam kung bakit di ko makita ang nakikita mo sa kanya. He's rude arrogant annoying and most of all ang pangit nya" by that comment nag burst na si kuya sa kakatawa

"why are you laughing? Di naman nakakatawa yun ah" reklamo ko pa sa kanya

"wala lang haha if I know may crush ka lang kay Eric" lumaki naman ang mata ko doon

"no way in centuries kuya. Sa pangit ang ugali nun. Never!" umiling iling na lang si kuya

"he's not that bad sophie. Pressured lang sya sa parents nya. There is something behind kung bakit ganyan sya, sana ma intindihan mo walang masyadong nakaka intindi sa kanya" sabi pa ni kuya at na speechless naman ako dun

Ma guilty na sana ako pero everytime na iisip ko mga ka lokohan nya kumukulo nanaman ang dugo ko. Hay! Never! With reasons or not di pa din makatarungan ang ginawa nya.

Na tauhan ako ng biglang bumusina si kuya. Nasa harap na pala kame ng mansion nila. Bigla naman akong kinabahan. Putek. Bakit naman ako kakabahan? Nag kikita naman kame parati ah aside from  managing their company ay isa dn sya sa mga professors sa school same department buti na lang ay di ko pa sya naging professor kase baka mawalan ako ng mood palage. Tsk.

Nagulat ako ng may biglang nag open ng pinto sa may side ko. Nasa passenger seat kase ako naka upo buti nalang naka lock kaya di na open. Pero binaba ni kuya ang window sa side ko.

"bro sa likod ka na muna. Naki sabay si sophie ngayon" nakita ko naman nag nod si mr. Asungot at sumakay na sa likod.

"well good morning to you to bro. Woke up on the wrong side of the bed?" tanong pa ni kuya na mejo amuse ang boses nya

"you know very well kung bakit so don't ask magkaka migrane nanaman ako" sabi pa nya sabay massage sa temples nya.

We remained silent and after like 20 mins nasa school na kame
Na una nang bumaba si mr. Sungit while nag goodbye pa ako kay kuya at nag kiss sa cheeks nya tapos bumaba na dn ako. Nagulat ako nung makita kong nasa labas pa pala si mr. Sungit he glared at me at nag knock sa windows ni kuya.  Di ko na lang pinansin at nag simula na akong mag lakad papasok sa building.

Hay nako. Why do I have this gut feeling na may masamang mangyayari ngayon.

Arranged To My Arch EnemyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon