Arranged To My Arch Enemy

Chapter 4

It's been a week since nakita ko si eric sa canteen with miss cruz and 1 week na dn sila laging magkasama
Actually may rumors na dn na they're dating. Well who cares.

Tapos na pala ang klase at pa uwi na ako samin. Haaay. Di ko alam pero parang wala talaga ako sa mood lately pati si maddie concern na sa akin.

Ewan ko ba. Parang bumalik yung gut feeling ko na may di magandang mangyayari this day pero mejo na relax na ako ng konti nung sumakay na ako ng kotse pero may something pa din eh na pilit kong di pinapansin
Napahinga na lang ako ng malalim at napansin naman ni manong ben.

"mam sophie ayos lang po ba kayo?" parang second father ko na si mang ben kaya alam nya na may di tama sakin

"opo ayos lang mejo di lang mabuti pakiramdam ko"

"mmm baka po mawala ang stress mo kung sabihin ko nasa bahay na si sir Nathan" bigla naman lumaki ang mata ko at na excite yes! Nasa bahay si kuya baka ma lift na ulit ang mood ko

"yiiieh talaga po manong? Dalian na po natin at excited na ako."yes complete family nanaman.

Buong byahe nakangiti lang ako at
Pagka park na pagka park ng sasakyan tumakbo na ako papasok ng bahay pag open ko pa lang ng pinto

" I am home family! " nakangiti kong sigaw pero laking gulat ko nung walang sumalubong sakin hmm. San kaya sila. Lah. Wierd.

Nung mejo nasa gitna na ako ng living room ay may faint noises akong naririnig na parang may nag tatalo kaya sinundan ko ang boses at habang papalapit ako naririnig ko ang boses ni kuya na mejo galit.

Lah. Bakit galit ang kuya? Dahan dahan akong lumapit at nakita ko na nasa office sila ni dad na mejo naka bukas pa ang pinto. Di ko na sana muna sila e storbihin kaya lang narinig ko ang pangalan ko.

Lumapit naman ako para malaman kung ano pinag tatalunan nila. Amh.. Di naman sa chismosa ako pero narinig ko talaga kase ang pangalan ko kaya na curious ako.

"Dad sophie is still young. Bakit ka pumayag sa suggestion nila? Bestfriend ko si eric pero ayoko pangunahan si sophie sa gusto nya. She's old enough to decide about this"

sabi na pangalan ko yun eh. Lumapit pa ako ng konti sa pinto kase narinig ko dn ag pangalan ni Eric.

"Nathan, we know how protective you are sa kapatid mo pero we think na ikabubuti to. For all of us."

Mas lalo na talaga ako na curious kung ano ang nangyayari. Bakit sila nag tatalo at bakit naririnig ko ang pangalan ko at ni eric. Parang hindi ko gusto ang mga nangyayari. Kinakabahan ako.

"pero mom. Dad. Parang aso at pusa yung dalawang yun. Di ko nga sila mapag sabay sa iisiang lugar at nag aaway na sa iisang bahay pa kaya?"

anong ibig sabihin nun? Lalapit pa sana ako nung biglang na tisod ako at nakapasok ng office ni dad. Walang hiya tong paa ko hindi man lang naki cooperate.

Bakas ang pagka gulat ng lahat ng tao na nasa kwarto si mom na naka upo sa may couch si dad na nasa office chair nya at si kuya na naka tayo sa harap nila.

Tumigil ang usapan at humarap sila sa akin

"he. He.. Hi family" awkward akong nag wave sa kanila at bigla naman na tauhan si kuya.

"sophie go to your room may pinag uusapan pa kame" sabi ni kuya pero bigla naman nag salita si dad

"no sophie. Good timing na to we need to talk. Sit down"

sabi ni dad at tiningnan ko naman si kuya pero parang annoyed sya kay dad at di nya ako ma tingnan. Nalilito pa dn ako sa nangyayari pero umupo ako sa isa sa mga sopha chair ni dad.

Tumayo naman si dad at umupo sa isa dn sa mga sopha chair na naka palibot sa isang table. Dito si dad pag may mga bisita sya at mga small meetings nya.

Di ko alam pero kinakabahan ako masyadong seryoso ang atmosphere dito.

"Nathan sit down" huminga muna ng malalim si kuya bago umupo sa tabi ko

"sophie anak. We need to tell you something"

"ano po yun dad"

"you are getting married" natulala ako tapos biglang

"pffft!!! Hahahahaha!! Good joke dad good joke! Hahaha... Ha..." di ko natapos ang tawa ko dahil lahat sila naka tingin sakin nang seryoso.

"i wish na joke lang to sophie but it's not" nagsisisng sabi ni kuya

"wait.. You're serious? Kaya ba nag tatalo kayo? Pe.. Pero dad. Wala pa nga akong boyfriend ipapakasal mo na ako? Sino naman ang groom ko? Haha"

Alam kong hindi to time para mag joke pero di ko mapigilan ganito talaga ako pag kinakabahan parang defence mechanism ko na.

"it's Eric Fuentes. You will be married to Eric Fuentes"

BOOM! Parang literal na may narinig akong pag sabog. Utak ko ba yun? Teka totoo ba yung narinig ko? Teka nananaginip ba ako? Ano nga ba ginagawa ko dito? Sino tong mga taong to?

"sophie.. Sophie.. Sophie." pa ulit ulit akong niyugyog ni kuya

"dad she's in shock" dinig ko pang sabi nya

"shooot! This is real? Di ako nananaginip totoo ang narinig ko? Ikakasal ako kay sungit este kay Eric?" lumingon lingon ako sa mga seroius faces ng pamilya ko.

At ngayon maiyak iyak na ako

"dad why? Ayaw mo na ba sakin? At ipamimigay mo na ako? Mom. Kuya.. Ano to?" ayan bumuhos na lahat ng luha ko

Di makapag salita si dad at si kuya kaya tumayo na si mom at tumabi sakin

"baby... Di namin ma hindian ang request ng parents ni eric. Lalo na your tita samantha her condition is getting worst inatake sya a week ago at nagising after 2 days pa. Pag gising na pag gising nya kame ang hinanap nya at umiiyak sya samin na ipakasal ka kay eric. Sory baby.. Pero samantha promised us na aalagaan ka ni eric and we know him alam namin na responsible sya like your kuya mabuting bata si eric kaya pumayag kame. You will be in good hands"

"waaaah... Mommy... Ayoko sa kanya.. Kuya. I'm clear naman na ayaw ko sa bestfriend mo diba.. He's a jerk. Lagi nya akong iniinis and i think na meron na syang girlfriend kaya yun na lang ipakasal nyo sa kanya bagay sila waaah.. Mom dad kuya please"

"baby.. Ikaw ang gusto ni tita samantha mo para kay eric at ganon din kame." sabi pa ni dad at hinug ako

"sya din naman ang gusto namin para sayo pero napaaga lang ngayon dahin sa condition ni tita samantha mo"

"wait you mean ipapakasal nyo pa din ako sa kanya kahit anong mangyari? Don't I even have a choice?" mejo na hurt ako at tumayo at tumakbo na sa kwarto ko.

Iyak ako ng iyak hanggang sa nakatulog ako. Walang nag dare na kumatok sa kwarto ko dahil alam nila na kaylangan ko mapag isa.

Mabuti na lang walang klase bukas.